Hij belt. Hij klinkt serieus, hij twijfelt of hij het donorschap op dit moment wel kan. Twijfel over of hij het aan anderen moet vertellen en hoe, of hij een kindje met deze bijzondere rugzak op de wereld wilt zetten, of het voor kindje wel goed is om maar af en toe contact te hebben, of hij emotioneel dit kan.
Hij twijfelt niet aan mij, hij heeft vertrouwen in mij.
We praten over wat het starten met de inseminatie met ons doet en dat er allerlei gevoelens bijkomen die we nog niet bedacht hadden. Het schept weer een band. Ik merk dat hij rustiger wordt. Hij zegt dat het oplucht om het er met mij over te hebben. Mijn reactie is prettig. Hij gooit de handdoek niet in de ring maar de zekerheid waarmee hij dit avontuur aangegaan is, is nog niet terug.
Als we ophangen weet ik niet wat ik moet denken. Zijn oprechtheid en emotionele kant maakte dat ik hem graag als donor wilde. Deze kant heeft zijn keerzijde, dat merk ik nu.
De tijd zal het leren…. word vervolgd!
Hij twijfelt niet aan mij, hij heeft vertrouwen in mij.
We praten over wat het starten met de inseminatie met ons doet en dat er allerlei gevoelens bijkomen die we nog niet bedacht hadden. Het schept weer een band. Ik merk dat hij rustiger wordt. Hij zegt dat het oplucht om het er met mij over te hebben. Mijn reactie is prettig. Hij gooit de handdoek niet in de ring maar de zekerheid waarmee hij dit avontuur aangegaan is, is nog niet terug.
Als we ophangen weet ik niet wat ik moet denken. Zijn oprechtheid en emotionele kant maakte dat ik hem graag als donor wilde. Deze kant heeft zijn keerzijde, dat merk ik nu.
De tijd zal het leren…. word vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten