donderdag 15 oktober 2009

Nog 7 dagen


Hij heeft kort gemaild dat hij blij met mijn woorden is. Gelukkig maar want meer dan luisteren en reageren kan ik niet doen. Wat er nu in zijn hoofd omgaat weet ik niet. Ik ga er maar vanuit dat de onrust wat minder is geworden.
Ik zelf zit ook in tweestrijd. Een totaal andere dan de zijne. Ik zit in een twijfel fase over mijn wel of niet bevruchte eitje. Ik voel niets en denk niet dat het gelukt is. Maar wat als het nou wel gelukt is? En ik 1 van de weinige vrouwen ben die geen klachten heeft bij het begin van haar zwangerschap?
De testdag duurt nog een week. Ik wil mezelf niet gek maken dus ik probeer met man en macht te bedenken dat het niet gelukt is. Niet dat het makkelijk is maar wel het meest realistisch en veilig. Anders duurt die week wel verrekte lang.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten