Lichtelijk nerveus kijk ik weer op mijn telefoon. "Ik ga hem missen!" denk ik. Na 5 min komt eindelijk de stadsbus.
"Nee mevrouw, die is vast al weg" antwoord de chauffeuse, nadat ik geklaagd heb dat ze op een zondag 10 min te laat komt en nadat ik gevraagd heb of ze wil oproepen dat lijn 80 even blijft wachten.
Ik sprint de bus uit als we op het station aankomen. Nergens lijn 80 te zien. Een alerte reizigster weet me te vertellen dat hij een paar minuten geleden vertrokken is.
Mokkend loop ik het station binnen. Dat wordt een uur wachten!
In de Bruna loop ik langs de boekenrekken en zie een vrolijke baby mijn kant uit kijken. Het plaatje op het boek is zo uitnodigend dat ik het uit het rek pak. Er staan meer zwangerschapsboeken. Ik zie er 1 van Beatrijs Smulders staan en herinner me de tirade die Claudia de Breij in haar boek "krijg nou tieten" over haar voert. Bevooroordeeld blader ik door het boek. Hij boeit me niet echt dus ik zet hem terug.
Met interesse bekijk ik de foto’s van ongeboren kinderen in een ander boek. Knap hoor dat de natuur dit allemaal maar kan. Ondertussen sta ik al 10 min te bladeren en te kijken.
Het boek "oei ik groei" blijft met trekken. Leuke tekeningen en lekkere teksten om te lezen.
Er ploppen 2 Femke’s op mijn schouders. De ene fluistert in mijn oor "kopen, kopen, zo bereid je je goed voor. Of je het nu of over een paar weken koopt maakt niets uit"
In mijn andere oor hoor ik "Nee joh, je hebt er geen geld voor. Daarbij ben je niet zwanger, dus waarom zo’n boek"
Ze strijden nog even door. Als ik "joh, die bus missen moest vast ergens goed voor zijn" in mijn oor hoor, ga ik overstag.
Ik kan maar beter aan die ellende een zinvolle draai geven. Loop naar de verkoopster en reken af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten