vrijdag 16 maart 2012

Email 2 voor jou

Hoi,

Hier weer een update van wat er vandaag allemaal gebeurd is. Helaas ben ik niet het wonder waar ze het weleens over hebben. De gynaecoloog had hetzelfde oordeel als de vorige arts. Het vruchtje is te klein, er klopt geen hartje en is rond de 6 weken gestopt met groeien. Een miskraam is onvermijdelijk.
Wederom zag mijn vruchtzak en dooierzakje er mooi uit. Maar ja, zonder gezond vruchtje heb ik daar niets aan.

De dokter heeft de 2 opties uitgelegd. Ik kan kiezen voor een miskraam met medicatie. Die brengt een verpleegkundige in en dan blijf ik in het ziekenhuis totdat de miskraam voorbij is. In het slechtste geval kan dat 2 dagen duren met een curettage als eindpunt.
De andere optie is een curettage. Ik word dan poliklinisch opgenomen en onder narcose wordt het vruchtjezakje verwijderd. Je mag na een goede verkoevering naar huis.


Ik heb voor een curettage gekozen. Ik moet er niet aan denken om met mijn volle bewustzijn in bijzijn van vreemde verpleegkundigen (hoe lief ze ook zullen zijn) een miskraam mee te maken.
Als ik thuis de tabletten had mogen inbrengen en daar de miskraam mogen ondergaan dan had ik wel voor tabletten gekozen. Maar ik kan niet heel goed huilen en emoties uiten als er anderen bij zijn. Helemaal niet als het vreemden zijn. Ik moet er dus niet aan denken dat ik hartstikke verdrietig ben ivm mijn miskraam en niks met die emoties kan. En dat uren achter elkaar. Er staat toch een kleine dag voor een miskraam.

Ik vind een curettage eng en naar maar het is wel het snelst. Het is toch een rotdag dus die mag dan ook zo snel mogelijk voorbij zijn.

Maandag is het zo ver.... om 13.45u moet ik me melden en dan word ik opgenomen. Heel naar, heel spannend en heel verdrietig. Merel gaat mee.

Toch ben ik blij dat het snel gaat gebeuren. Het moet gebeuren om verder te kunnen dus het is er tijd voor. Ik ben de hele week actief afscheid aan het nemen dus het is goed zo.

Natuurlijk wel de hele middag te pas en te onpas mijn tranen laten lopen. Mijn moeder troostte me lief.

Dit weekeind ga ik het lekker rustig aan doen. Dicht bij mijn gevoel blijven en het afscheid definitief maken.

Liefs Femke

6 opmerkingen:

  1. Stiekem had ik ook gehoopt dat jij dat ene wonder was. Helaas. Ik wens je ongelooflijk veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @EstherMvG (twitter)17 maart 2012 om 19:06

    Wat een (#$*@#-situatie :'-( Ik wens je een berg kracht en sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. sterkte maandag en om dit alles te verwerken! Een dikke knuffel voor jou.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik wens je morgen heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik leef met je mee Femke. Sterkte vandaag ...

    BeantwoordenVerwijderen