Terwijl ik met mijn zus aan de telefoon zit voel ik iets. Ik leg mijn hand op mijn broekrand en zie bloed. Veel bloed. "Ik bloed" zeg ik tegen mijn zus terwijl ik de trap op ren ."En het is heel veel." Ik ga op de wc zitten en zie dat van alles onder het bloed zit. Ik kan niet anders concluderen dat de miskraam gestart is. Althans dat zou je denken.
Het bloeden stopt na een klein uurtje en daarna zie ik wel steeds roze op mijn wc papiertje.
Omdat het me toch niet helemaal lekker zit heb ik zaterdagochtend toch maar het ziekenhuis gebeld. De gynaecoloog vermoed dat de miskraam plaatsgevonden heeft. Ik moet maandag naar de poli bellen en dan een echo laten maken. Als al het weefsel weg is dan kan de curettage van die middag afgezegd worden. Zit er nog wat... dan gaat hij gewoon door.
Zelf heb ik de hele dag het gevoel dat nog niet alles weg is. Ik heb veel bloed verloren, erg dik bloed, een paar stolsels maar niet echt iets dat op een vruchtje lijkt. Ook de krampen zijn me bespaard gebleven.
Gisterenavond op ongeveer dezelfde tijd als vrijdagavond voel ik dat ik ga vloeien. Ik loop weer naar de wc waar ik een half uur op blijf zitten. Ik verlies wederom veel bloed, een paar stolsel maar niks wat op een vruchtje lijkt. Het bloeden stopt weer en ik heb geen krampen.
Nog steeds ben ik bang dat het vruchtje er nog zit en ik de curettage moet ondergaan. Het word me niet bespaard... 2 avonden bloed verlies en klap op de vuurpijl een curettage in het verschiet.
Ik rommelde gisteren wat in en rond huis. Weggaan durfde ik niet. Ik wil niet ergens zijn en voelen dat ik ga vloeien. Er is dan geen houden aan heb ik gemerkt.
Dus vandaag blijf ik ook maar dichtbij huis. Ga denk ik de tuin maar wat meer voorjaarklaar maken. Dan heb ik tenminste wat leuks om vanuit het raam tegenaan te kijken.
Hey meis,
BeantwoordenVerwijderenWat heftig allemaal... Pfff.. Sterkte ermee en hopelijk gaat het op de natuurlijke manier en hoef je de curretage niet meer te ondergaan...
Dikke knuffel xxx
Heftig en onzeker makend. Ik hoop eigenlijk voor je dat dit toch de natuur was die zijn werk deed en je die curretage bespaard blijft.
BeantwoordenVerwijderenHad je het vruchtje graag willen zien? Is natuurlijk nog heel erg klein en door het vele bloed misschien niet goed zichtbaar geweest?
Heel veel sterkte morgen en een dikke knuffel! Denk (veel) aan je, maar woorden schieten op dit moment op alle vlakken tekort helaas.....
ah nee Femke.... wat ontzettend heftig is deze week... ik hoop voor je dat het toch een 'natuurlijk' afscheid wordt. Hoe dan ook zal vandaag hopelijk het keerpunt worden. Afscheid van dit mensje dat toch niet voor lang bij je zou gaan zijn en een begin van weer een nieuwe poging... waarin ik heel hard duim dat het deze keer voorspoediger gaat verlopen.
BeantwoordenVerwijderen't Kaarsje brandt!!
Hanneke
Femke, ik hoop dat jouw lichaam dit zelf heeft opgelost.
BeantwoordenVerwijderenMisschien gek, maar zo weet je echt dat jouw lijf dit vanzelf herstelt.
De gang naar de operatie kamer word je dan bespaart.
Hier duim ik voor, en dat je, je wens weer kan voortzetten.
Mens wat gun ik je dat!
Heeeel veel sterkte weer lieve Femke, ik denk aan je!
BeantwoordenVerwijderenliefs Harriët