donderdag 3 december 2009

Hij is hier


"Hallo ik ben Hem" zegt hij en stopt een bos bloemen in mijn handen.
"Hallo Hem, ik ben Femke en dank je wel" antwoord ik.
Ik keur hem onopvallend en weet meteen dat ik hem mag. Ik zie hem terug gluren als ik naar de keuken loop voor thee.
"Ik heb het mijn ouders verteld" verteld hij na het small talk moment. Mijn hart maakt een sprongetje, deze man wil niet alles geheim houden dit in tegenstelling tot de vorige Hij.
"Ze reageerde positief, net als mijn zus. Hun vragen hebben me over nog meer dingen laten nadenken." Hij verteld waarover hij na heeft gedacht. Hij verteld waarom hij donor is geworden, over zijn persoonlijkheid, zijn ervaringen in het UMC en hoe hij zijn rol in de toekomst voor zich ziet. Om meteen duidelijkheid te scheppen vertel ik hoe ik die rol voor me zie en dat ik thuis wil insemineren.
"Dus niet in een kliniek?" vraagt hij "Dat beeld had ik er wel bij."
Na mijn uitleg waarom thuis, ziet hij de voordelen. Hij leeft zich in hoe het voor mij is.
De volgende stap moet wel een rondleiding door zijn werkplek zijn. We lopen de trap op, rillen op de koude zolder en hij rookt een sigaretje in de tuin. We lachen wat, praten over koetjes en kalfjes en over het donorschap.
"Ik voel een klik met je en krijg een positief gevoel bij jou. Ik zou best me je in zee willen gaan" zeg ik na ruim 2,5 uur.
"Ik ook met jou."
Hij pakt meteen zijn agenda en kijk of hij rond mijn ovulatie tijd heeft… JA!
Hij schrijft de datum in zijn agenda en ik dat ik morgen de GGD moet bellen voor SOA testen, zeg tegen mezelf dat ik hem dadelijk de donorovereenkomst email en zwaai hem uit. Ik huppel bijna terug het huis in.
Het is namelijk echt, dit kan weleens de start zijn van een "vruchtbare" samenwerking zijn!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten