"Aint no mountain high enough"
"Ain’t no valley low enough"
"Ain’t no river wide enough"
"To keep me from gettin to you babe"
Mijn droom lijkt steeds verder van me weg te drijven ondanks de afspraak die eraan komt.
De moed is in mijn schoenen gezakt. Het beeld dat ik nooit moeder zal worden maakt me verdrietig. De bergen lijken te hoog. De dalen te diep. Ik kom deze rivier niet over. Ik weet niet wat ik nog kan doen om mijn droom te verwezelijken.
Mijn gevoelens zitten in een soort achtbaan. Ik word gek van mezelf. De zoektocht begint langzaam zijn tol te eisen. Ik wil positief blijven. Ik wil er vertrouwen in hebben dat ik over een tijdje mijn baby in mijn armen kan houden. Ik wil me krachtig en optimistisch voelen.
Dus ik geef mezelf elke dag wel een paar keer een schop onder mijn kont omdat doel voor ogen te houden. Mijn kont is ondertussen aardig blauw geworden. Nog een paar maanden en ik heb blijvende deuken erin staan. Dat kan toch niet lekker zitten lijkt me. Vooral niet op een fiets.
Anyway, Marvin en Tammi zijn vol moed. Ze hebben er vertrouwen in. Zij weten dat ze er komen. Nu ik nog. Misschien moet ik een reserve plan gaan bedenken voor als het met Hij nummer 3 toch niet klikt. Bij de pakken neer gaan zitten gaat zeker niet werken.
Dus hup Femke, luister naar hun wijze woorden en laat de ideexebn maar door je hoofd schieten.
"Ain’t no valley low enough"
"Ain’t no river wide enough"
"To keep me from gettin to you babe"
Mijn droom lijkt steeds verder van me weg te drijven ondanks de afspraak die eraan komt.
De moed is in mijn schoenen gezakt. Het beeld dat ik nooit moeder zal worden maakt me verdrietig. De bergen lijken te hoog. De dalen te diep. Ik kom deze rivier niet over. Ik weet niet wat ik nog kan doen om mijn droom te verwezelijken.
Mijn gevoelens zitten in een soort achtbaan. Ik word gek van mezelf. De zoektocht begint langzaam zijn tol te eisen. Ik wil positief blijven. Ik wil er vertrouwen in hebben dat ik over een tijdje mijn baby in mijn armen kan houden. Ik wil me krachtig en optimistisch voelen.
Dus ik geef mezelf elke dag wel een paar keer een schop onder mijn kont omdat doel voor ogen te houden. Mijn kont is ondertussen aardig blauw geworden. Nog een paar maanden en ik heb blijvende deuken erin staan. Dat kan toch niet lekker zitten lijkt me. Vooral niet op een fiets.
Anyway, Marvin en Tammi zijn vol moed. Ze hebben er vertrouwen in. Zij weten dat ze er komen. Nu ik nog. Misschien moet ik een reserve plan gaan bedenken voor als het met Hij nummer 3 toch niet klikt. Bij de pakken neer gaan zitten gaat zeker niet werken.
Dus hup Femke, luister naar hun wijze woorden en laat de ideexebn maar door je hoofd schieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten