vrijdag 8 juni 2012

Teleurstelling #349.680 ofzoiets

De flitspaal negerend geef ik gas. "Wat is dit voor iets BELACHELIJKS" schreeuw ik. "Waarom kan ik niet gewoon zwanger worden en krijg ik teleurstelling op teleurstelling te verwerken?" Er volgen wat scheldwoorden en ik huil. Ik ben boos, heel boos. Op niemand concreet maar op alles wat mij zou kunnen helpen maar tot nu toch nog niet voldoende geholpen heeft. Klinkt vaag en het is ook vaag. Ik schreeuw tegen de kosmos, tegen "hierboven", tegen engelen, beschemheiligen en zelfs tegen god.

De dokter zag 4 follikels in mijn rechter eierstok zitten. Links zag ze niks. Omdat ik vorige keer mijn 6 follikels gedurende de poging verloor en de eerste keer dat ik stimuleerde er ook maar 5 had, lijkt het erop dat dit mijn max is. Blijkbaar ligt er niet veel meer klaar. De 11 follikels bij de eerste punctie waren mogelijk een toevalstreffer. Bij normale stellen is IUI dan een goede optie. Gezien het slechte zaad van Hem is dat voor ons geen oplossing.
Een punctie bij weinig follikels word gedaan maar heeft niet de voorkeur.
De dokter kan niet zeggen of ik echt zo weinig follikels heb klaar liggen. Het is afwachten wat er volgende week op de echo te zien is.

Als ik uitgeschreeuwd en gehuild ben gaan de gedachtes ratelen. Wat is slim en goed voor mij? Doorgaan met stimuleren en deze poging afwachten? De poging nu al afblazen? Een andere donor zoeken? Een onbekende donor van de bank nemen? De kroeg in gaan en sex met een vreemde man hebben? Stoppen met het proces naar moederschap? Doorgaan met Hem en hopen dat het goed komt? Of een andere optie die ik nog niet weet?

Het is jammer dat ik niet in de toekomst kan kijken om te weten waar mijn pad heen gaat. Of ik hoop moet houden of dat ik afscheid moet nemen van mijn wens. Duidelijkheid zou krijgen over wat voor mij de beste weg is om te bewandelen. Ik huil, ben boos, lach en probeer hoop te houden. Ik leef bij de dag en zie morgen wel wat er dan weer op mijn pad komt. Ik strompel door.

8 opmerkingen:

  1. Lieve Femke....wat een tegenslagen....
    Ik denk dat je de moed weer onderuit je tenen zult moeten halen...
    ik heb wel een vraag voor je..
    Hoe groot is Zijn kinderwens eigenlijk?
    En als advocaat van de duivel; misschien..hoe moeilijk het ook is...toch weer eens een andere weg in slaan?
    Ik help je mee hopen dat het je toch eens gegund zal zijn een kindje van jezelf in je armen te hebben!

    Nog steeds een trouwe volger van je verhaal en levenslessen,
    Liza

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Veel sterkte! Ik kwam via google op je blog. We staan aan begin van ons icsi traject ( mijn man heeft cystic fibroses en daardoor geen zaadleiders) wat kan het leven soms moeilijk zijn, maar alles komt goed geef niet op!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje Femke, wat is dit weer ongelooflijk naar. Zelf heb ik ook in mijn traject om moeder te worden de ene na de andere teleurstelling en ik herken je gevoelens van frustratie en boosheid (op het universum!) maar al te goed. Ik moet wel zeggen dat al vaker door me heen is gegaan dat het misschien voor jou het overwegen waard is om eens na te gaan denken over een andere donor. Want het gegeven dat de kwaliteit van het zaad van jouw donor niet goed is, maakt alles natuurlijk ook moeilijker en gecompliceerder.. misschien dat je met een donor met goed zaad niet eens ivf hoeft te doen, wie weet is het dan gewoon raak met zi of iui! en nu heb je de leeftijd toch om een nieuwe donor te zoeken (al is dat wel weer een heel gedoe, dat realiseer ik me heel goed hoor). Ik zou alle voors en tegens eens goed tegen elkaar afwegen als ik jou was..
    sterkte met alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ik bedoelde je NOG de leeftijd hebt voor het zoeken een andere donor..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. jeetje Femke... dit is echt k*t!!! Kan me indenken dat je niet weet wat wijsheid is... punctie laten doen met zo weinig follikels, weer wachten... komt er nog een maand dat je meer follikels zult hebben... een andere weg in slaan, maar welke dan...? Ik steek wederom een kaarsje aan in de hoop (+ 't vertrouwen) dat je de juiste keuze kan maken die jou toch écht naar het moederschap gaat helpen. Want blijf dat voor ogen houden meid!! Sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lees nu je blogje pas lieve Femke. Het is echt zo'n zwaar en onzeker proces. Dat was het al voor alle tegenslagen begonnen en nu helemaal. Wat een moeilijke afwegingen gaan er in je hoofd om.
    Als ik je moet helpen nadenken dan hoor ik het van je. Al weet ik zo ook niet wat wijsheid is om te doen, luisteren en meedenken kan ik wel.
    Dikke zoen voor jou!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Femke inmiddels ben je een paar dagen verder.
    Heb je voor jezelf al een routing uitgedacht?
    Lijkt me lastige keuze waar je nu echt mee geconfronteerd wordt.
    Ik hoop dat je er uit gaat komen, wat je keus ook is, als jij er maar mee kan leven!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dank je wel voor jullie wijze woorden. Ik laat ze op me inwerken.

    BeantwoordenVerwijderen