Aangeslagen lopen Merel en ik naar buiten en gaan in mijn auto zitten. Ik kijk haar aan en begin te huilen. Merel volgt en slaat haar armen om mee heen. Het is niet dat ik slecht nieuws heb gekregen maar ik heb ook geen goed nieuws gekregen. Ik heb eigenlijk geen nieuws gekregen.
De dokter heeft mijn baarmoeder snel gevonden, ook het vruchtzakje is te zien en het dooierzakje. Ze zien er allebei mooi uit. Maar naar wat heen en weer geschuif kan hij geen foetus vinden.
Ik kom overeind en gooi mijn benen uit de beugels. "Wat betekend dit?" vraag ik. "Kleed je eerst maar weer aan en dan leg ik het uit."
Als ik tegenover hem zit verteld hij dat hij geen foetus zag maar dat dit niet betekend dat het niet goed zit. Mijn baarmoeder ligt hoog en de foetus is nog klein, pas 8 mm. Het kan goed zijn dat de stralen van het echo apparaat niet in staat waren om de foetus zichtbaar te maken omdat hij te ver weg was. Er is geen reden voor zorgen. De vruchtzak en de dooierzak zagen er prima uit. Dat duidt op een gezonde zwangerschap. Maar omdat de dokter de foetus niet kon zien kan hij daar geen uitsluitsel over geven.
Aan de andere kant kan hij dus ook niet zeggen dat het niet goed zit. Daar zijn ook geen redenen voor te noemen.
Merel en ik stellen veel vragen en de dokter geeft aan dat ik zwanger ben, geen twijfel mogelijk. Een bloedtest zal dat bevestigen maar kan niet duidelijk maken of er een gezond kindje zit. Tijd zal dat uiteindelijk uitwijzen en ik zal dus een week geduld moeten hebben. Dit komt vaker voor bij een zwangerschap van 7 weken en 2 dagen.
De weinige zwangerschapsklachten zeggen niks over een goede of een foute zwangerschap. Er zijn veel vrouwen zonder klachten.
En hij zou eerlijk zeggen als er een grote kans op een miskraam zou zijn maar die is er niet. Ik moet geduld hebben en positief blijven.
We rijden naar een cafe en drinken een kop thee. We huilen samen nog wat, lachen, praten, balen en Merel blijft benadrukken dat ik hoop moet houden en positief moet zijn.
Ik ben blij dat ze volgende week weer met me gaat voor echo 2. En ik stel voor dat dit een goede wordt en dat ik dan met een foto en een blij gevoel de kliniek uitloop.
Maar eerst mijn gedachtes en angsten onder controle krijgen. Ik moet de positief knop nog even extra goed indrukken zodat ik deze week zonder al teveel stress ga overleven.
Och meid! Opeens snap ik nu waarom ze er bij ons in het ziekenhuis zo op aandrongen dat ze echt geen echo eerder dan 9 weken maken. Daarvoor kun je gewoon nog zo teleurgesteld worden en je dus zorgen maken om niets. Ik vond het zo belachelijk, want ik wilde en kon niet zo lang wachten en 'iedereen' mocht al met week 7.... en als ik dit dan lees denk ik 'oke, dit bedoelde ze dus'. Ik kan me zo voorstellen dat je nu een week de bibbers hebt! Dit is NIET leuk!!!
BeantwoordenVerwijderenMaar geef niet op hoor! De arts is eerlijk geweest en als hij zegt dat dit niets betekend, dan betekend dit gewoon niets. Vertrouw op jezelf, je onderbuik gevoel en je kleintje. Verstoppertje spelen vinden kinderen nu eenmaal heel erg leuk.. ;-). Ik duim als een gek voor je dat deze week voorbij gaat vliegen en je volgende week trots met een foto naar buiten loopt!
Oh en wat mij hielp: een tweede digitale test doen! Ik lees dat jij ook behoefte hebt om af en toe bevestiging van het zwanger zijn te hebben (ik heb ook 5 testen gedaan :-) ), maar ik beredeneerde op een gegeven moment dat een normale test sowieso wel positief zou zijn; dat meet HCG en als het niet goed is, is dat HCG niet zo maar je lijf uit, dat bouwt langzaam af en dus zal een test nog wel positief uitslaan. Een digitaletest met tijdsindicatie meet de hoeveelheid HCG en zo kon ik dus kijken of het HCG wel bleef stíjgen. Toen ik zag dat die test nog steeds een juiste (en dus stijgende) termijn aangaf, was ik enorm gerustgesteld.
BeantwoordenVerwijderenDit is natuurlijk een totaal niet medische gedachtegang en of het slim is weet ik niet, maar mij leek het logisch en stelde het ook gerust!
Dikke knuffel!
BeantwoordenVerwijderenNiet je hoofd laten hangen Femke. Met mijn tweede zwangerschap heb ik ook gevloeid. Een aantal keer zelfs en het is nu een gezonde vent van 8. Dus ff volhouden tot ie groot genoeg is dat je hem kan zien. Ik weet dat het een lange week wordt maar ff volhouden hoor.
BeantwoordenVerwijderenKnuffel
Mieke
Meid, wat word je toch enorm op de proef gesteld. ....... Omring je buikje maar met veel liefde en warmte. En ik hoop dat de komende week heel snel voorbij gaat! Veel sterkte met deze week. Kus, A
BeantwoordenVerwijderenJeetje Femke... wat had ik ´t je gegund dat je gisteren al dat hartje zou zien kloppen, maar helaas was het daarvoor nog te vroeg. Was zelf helemaal gedesillusioneerd gisteravond toen ik je bericht las. Maak net zoals vroeger een kalender met ´7 nachtjes slapen´, erop.... daarvan is er al eentje voorbij moet je maar denken en dan hoop en duim ik dat die week voorbij vliegt en je volgende week een enthousiast positief blogje kan schrijven. Dju, wat valt dit tegen... maar probeer er toch nog eens de schouders onder te zetten... en naar volgende week toe te leven. Veel sterkte!!
BeantwoordenVerwijderenHanneke
Meis, kan me voorstellen dat je je rot voelt.. Nog geen bevestiging.. Maar komt goed!! Rustig aan, en volgende week positief nieuws! Dikke knuffel
BeantwoordenVerwijderenFemke, dit moet zwaar zijn. (weer) die onzekerheid. Hopelijk opluchting volgende week. Mijn kaarsje brandt!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel allemaal!
BeantwoordenVerwijderenLief dat jullie meeleven.
Sterkte Femke! Ik leef met je mee en ik hoop dat je wat afleiding hebt de komende dagen!
BeantwoordenVerwijderenX Harriët
ps ik heb gisteren de terugplaatsing van één embryo gehad! Voor mij is het nu dus ook heeeel spannend!
Femke, mijn collega mocht na de ivf/icsi niet eerder dan met 9 weken de echo maken.
BeantwoordenVerwijderenIk denk idd zoals het eerste berichtje aangeeft dat dat is om deze teleurstelling te voorkomen.
Hoop dat je deze week goed doorkomt, en anders maandag nog maar een test er tegen aan, nr. 8 dan, maar alles om je het goede gevoel te blijven geven!