maandag 5 april 2010

Kapot eitje


Pasen is voor mij niet zo vruchtbaar als dat het zou moeten zijn. Mijn eitje is niet gaan uitgroeien tot een nieuw kuikentje.
Het doet pijn, meer dan de andere keren. Ik had stiekem gehoopt om binnen 6 maanden zwanger te zijn. Dat wordt nu wel erg krap. Mijn volgende poging wordt mijn 6e. De 4e met de 2e Hij.
Ik ben verdrietig, boos en geirriteerd. Ik vind het niet eerlijk. Ik moet al op een meer ingewikkeldere manier zwanger worden en dan vind ik het wel zo fair als dit niet hxe9xe9xe9l lang gaat duren. Vooral na de tegenslag met Hij 1.

Ik ga twijfelen aan mijn lijf, kan ik wel zwanger worden? Is mijn baarmoeder wel zaadvriendelijk? Vallen mijn eitjes echt wel? Is er niks mis met mij? Ik wil het echt heel graag. Kan dat niet genoeg zijn?
Door mislukte poging 5 duurt het nog langer voordat ik moeder ben. Mijn kindje in mijn armen kan sluiten. Het kindje vanuit liefde en geborgenheid op kan voeden en klaar kan maken om zelfstandig in deze wereld rond te stappen.
Het gaat zeker nog een maand langer duren en dat wil ik niet. Ik wil gewoon zwanger zijn!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten