woensdag 28 april 2010

Er komt een eind aan


Wat een vreselijke lange wachtweek is dit…. bij alles denk ik "zou er nu een babytje in mijn buik groeien?" "Zou ik over een kleine 9 maanden een mama zijn?" "Zou het gewoon gelukt zijn?"
De klachtjes en kwaaltjes zijn er niet. Ik denk ze soms te voelen maar eigenlijk zijn er gewoon niet. En ergens wil ik ze niet voelen. Na de klachtjes kwam de menstruatie dus klachtjes zijn een slecht teken. Maar ja uiteindelijk ontkom ik niet aan klachten als ik zwanger ben dus als ze nu komen dan zou dat een signaal kunnen zijn.

Mijn kop knalt soms bijna uit elkaar van tegenstrijdigheid. Ik wil het gewoon weten maar ik kan het nog niet weten. Testen is te vroeg en als ik me toch niet kan beheersen dan zegt een negatieve test nog steeds niks. Wie weet is hij 4 dagen erna wel knal positief.
Wat ik wel weet is dat ik nu zwanger wil zijn. Ik wil me richten op een nieuwe toekomst en ik wil dit onzekere gedoe heel snel achter me laten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten