zondag 11 april 2010

Toekomst


Wat is de wereld toch mooier als de zon schijnt. De vogels klinken dan harder en vrolijker, de bloemetjes komen sneller uit, de mensen lijken aardiger en ik voel me altijd net iets meer gelukkig. De lente is heerlijk, de zomer nog net iets lekkerder. Warme avonden in de tuin of op het terras. Mijn jas aan de kapstok en ik met een shirtje buiten.

Ik denk al na hoe ik mijn tuin kindvriendelijk kan maken. Er zit nu een verhoging in. Ik zie het al gebeuren dat het kindje trost zijn eerste stapjes zet en dan van het afstapje afvalt of over het afstapje heenvalt. Dat wordt hoe dan ook hard huilen!
Het is fijn om over een rondstappend kindje na te denken en ik zie het echt voor me. Ik krijg er een kriebel van in mijn buik. Het moet gewoon zo zijn dat volgend jaar rond deze tijd ik met een kindje op mijn arm van de eerste stralen zon in mijn tuin zit te genieten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten