Optimistisch doorloop ik de afgelopen week. Van een koffie-date naar een dagje uit met mijn zussen en moeder. Afgewisseld met werk en kletsen met vriendinnen. Ik voel me rustig en heb ergens een beetje hoop op een goede afloop.
Het gerommel in mijn buik maakt me ongerust. Het zijn geen menstruatiekrampen maar gerommel in mijn buik is gewoon geen goed teken. Een paar uur later zie ik wat roze op mijn wc papiertje. De volgende ochtend is het gerommel veranderd in een vage menstruatiekramp.
Ik kan het niet meer ontkennen.... ik ga ongesteld worden.
In de auto in de file laat ik een traan. Roep ik even boos dat ik het allemaal heel stom vind en denk na of ik verder wil. En dat wil ik. De teleurstelling die ik voel maakt het voor mij helder dat ik nog steeds zwanger wil worden. De loslaat-modus heeft vooral betrekking op het loslaten van mijn gefocustheid, van patronen in mijn leven, van allerlei verlangens en niet op mijn kinderwens. Ik sta meer ontspannen in een poging en heb een meer brede blik op de wereld. Dat voelt lekker. Het neemt niet mijn wens weg, het maakt mijn gevoelens meer behapbaar.
Vandaag vind ik het allemaal maar even stom. Stom dat het maar niet wilt lukken. Dat anderen wel zwanger worden. Dat ik niet eens een keer aan de goede kant van de medaille zit. Dat ik niet zwanger ben. Dat ik weer de feestdagen als alleenstaade zwangerloze en kinderloze vrouw moet doormaken. Vandaag vind ik dat maar even stom. Morgen is dat vast wel weer anders.
:( ik krijg er spontaan ook tranen van zeg en omdat het erg herkenbaar is verdomme ook!! HEEL ONEERLIJK! Dit roep ik al maanden/jaren alweer.
BeantwoordenVerwijderenIk ook, ieder jaar weer proost ik op het komende jaar waarin het gaat gebeuren en hoe klote dat je dat dan alweer voor het zesde jaar moet gaan doen...stom dat is het inderdaad.
BeantwoordenVerwijderenHoi Femke,
BeantwoordenVerwijderenIdd zoals Kelly zegt, heel oneerlijk!! Na al dat wachten en al die dappere pogingen heb je het zooooooo verdiend om moeder te worden!! Ik gun het je zo! En ik hoop nog steeds dat het gaat gebeuren! En ik vind dat je ontzettend sterk en positief omgaat met de rollercoaster waar je nu al meerdere jaren in zit!
Sterkte en succes!
Harriet
Het is ook stom en oneerlijk. Daar moet je vooral niet te lang bij stil staan, maar af en toe er flink van balen mag best.
BeantwoordenVerwijderenoh meid.... vooral die laatste zinnen daar herken ik mezelf zó in!! Ieder jaar weer met Kerst, in de kerk tijdens de Kerstdienst, dan komt er zo´n stilte waarin je mag denken aan iets wat jezelf en je naasten aan gaat en steevast was dan mijn gedachten `wanneer zal ik nu eens een Kerst meemaken met een kindje...´. Dit jaar. Voor ´t eerst. En wat ben ik daar ongelooflijk dankbaar voor, meer dan de meeste mensen zich kunnen voorstellen....
BeantwoordenVerwijderenEn ik gun het jou zó dat jij ook een kindje in je leven mag verwelkomen. Gelukkig -hmmm..- zijn de feestdagen er ook om veel kaarsjes te branden. En daar zal er zeker eentje voor jou bij zijn meid!!! Je bent een ijzersterke vrouw, vind het vandaag maar gewoon even lekker stom allemaal, groot gelijk heb je, en hopelijk zakt dat gevoel ook weer een beetje weg en kan je de schouders weer zetten onder een nieuwe poging. Sterkte Femke!!