Op de bank

Ik zit weer op de wachtbank. Je zou bijna kunnen zeggen dat ik erop lig. Het voelt comfortabel en ontspannen. Ik zie wel waar het schip strand. De timing lijkt goed. De natuur doet de rest.
Ik trek, al liggend op de bank, een dekentje over me heen en zap wat rond. Na een turbulent weekeind is het fijn om lekker niks te doen. Gewoon een beetje te ontspannen.

Het turbulente weekeind kwam voort uit het loslaten van dingen. Alsof de afgelopen maanden er allerlei kleine radertjes zijn gaan draaien en de dingen dit weekeind op hun plaats zijn gevallen. Het is niet allemaal leuk maar wel goed. Ik sluit wat af en kijk nu echt vooruit. Zonder oogkleppen op maar met een open blik de wereld in.
Ik heb zin om te leven. Om nieuwe dingen mee te maken. Om mezelf te ontwikkelen. Om open te staan voor nieuwe ervaringen. Om geinspireerd te raken. Om iets nieuws mee te maken.
Ik schop het dekentje van me af. Door op de bank te zitten zal dat niet gaan gebeuren.
Ik scroll door mijn telefoon en whatapp een vriendin voor een koffie-date. Ik stap de wereld weer in. Klaar om die leuke onverwachten dingen mee te gaan maken. Klaar om van het leven te genieten.