Icsi 1 (poging 1) is ten einde

Ik zit op het toitlet bij de tennisclub. Snel even omkleden en dan met een kopje thee naar mijn teamgenoten kijken die de 1e wedstrijd aan het spelen zijn. Ik veeg af, kijk naar mijn papiertje en zie bloed. "BLOED??" denk ik verbaasd. "Ik gebruik nog steeds van de hormoonbolletjes. Ik kan niet ongesteld worden."

Ik bel vriendin M en vraag op twitter wat het kan zijn. Het antwoord komt daar snel binnen "14 dagen na de punctie is het waarschijnlijk een beginnende menstruatie" Ik slik, adem diep in, kleed me om en sla de thee over. De 2e wedstrijd begint en ik moet de baan op.

De volgende ochtend bel ik de kliniek. Het gesprekje geeft me ergens weer hoop ook al weet ik verstandelijk genoeg. Een bloeding kan op van alles wijzen en het is wachten tot de testdatum of totdat ik ongesteld word. Binnen een uur na het ophangen heb ik mijn antwoord. Het is een beginnende menstruatie.

Nog steeds wat overdonderd kijk ik ieder toiletbezoekje op mijn papiertje en iedere keer wordt mijn angst bevestigd. Het is inderdaad echt een beginnende menstruatie. Potverdikkie, wat is dit stom en onverwacht. Ik had bedacht dat zolang ik die hormoonbolletjes gebruik ik niet ongesteld kon worden. Maar volgende de assistente die ik net aan de telefoon had zijn er vrouwen waarbij een menstruatie eerder komt en is het daarom niks vreemds.

Ik heb op dag 9 van mijn cyclus een afspraak met de dokter over hoe verder. Hij bekijkt dan of ik deze cyclus een cryo kan terugplaatsen. Voor nu is het gewoon verder leven, de stomme menstruatie trotseren en hopen dat ik 1 van de weinige ben waarbij een cryo terugplaatsing een positief resultaat geeft. Want daar ben ik wel een klein beetje nerveus voor.... de kansen dat mijn cryo's goed ontdooien is niet heel groot, dan moeten ze nog lekker gaan doordelen en dan moeten ze nog blijven plakken. Veel momenten waarin iets mis kan gaan. Zo maar eens googlen naar positieve ervaringen, hoop doet leven zeggen ze. Dus daar ik ga dan maar eens actief naar op zoek.