De terugplaatsing

"Er zijn 2 goede 8 cellige embryootjes al heeft er 1 wat fragmentatie. Nummer 3 is nog 2 cellig dus die valt af" verteld de embryoloog door de telefoon. Ik snap er geen hout van. Wat betekend 8 cellig en fragmentatie?
"Een embryo van 4 dagen moet 8 cellig zijn en weinig fragmentatie hebben. Bij 1 embryo is wat meer fragmentatie maar goed genoeg om terug te plaatsen. U bent om 12.40u welkom"
"Dus er worden 2 goede embryootjes terugplaatst en 1 verdwijnt er in de container?"
"Klopt mevrouw, tot vanmiddag."

De dokter en de verpleegkundige leggen de procedure stapje voor stapje uit en de embryoloog zorg dat mijn embryootjes in een slangetje terecht komen. Die spuit de dokter dan weer leeg in mijn baarmoeder en de embryoloog bevestigd iets later dat de embryootjes ook daadwerkelijk uit het slangetje verdwenen zijn.
Ik mag me aankleden en wachten op de embryoloog.
Het proces duurt een stuk langer dan een iui. Meer formele stappen maar ook meer tijd voor een praatje. Ondanks dat ik met mijn benen wijd in de beugels lig voel ik me geen enkel moment ongemakkelijk. Het is bijna gezellig te noemen.

De embryoloog legt aan de hand van een poster uit hoe een cel zich deelt en hoe een embryo er nu ongeveer uit moet zien. Mijn embryootjes zitten tussen, van rechts af gezien, tussen het 2e en 3e plaatje in. Ze liggen helemaal op schema.
Op 1 van de embryootjes is meer fragmentatie te zien en hij laat aan de hand van de foto van mijn beste embryo (zie hierboven... is hij niet prachtig?) zien wat fragmentatie is. Het zijn een soort oneffenheden op de cellen. Ze weten het gevolgen van fragmentatie niet maar bij minder dan 50% fragmentatie is er niks aan de hand. Bij deze embryo wijst hij 3 plekjes aan en bij de andere zaten er wat meer. Deze heeft de kwalificatie "goed" gekregen en de andere "matig" .
Mij maakt het niks uit. Het zijn mijn embryootjes en die zijn hoe dan ook "perfect" Hoe ze ook worden, ik vind ze nu al het mooist, liefst en het meest bijzonder van allemaal.
De foto mag ik mee naar huisnemen. Inlijsten is wat overdreven maar blij ben ik er wel mee. Hopelijk is dit de eerste foto van mijn kindje!