Het goede gevoel verdween toen ik van de AH naar huis reed. Ik had een tas met nieuwjaars boodschappen in mijn kofferbak gezet en gaf gas om snel thuis te komen. De hele ochtend voelde ik me al wat kwakkelig. Mijn onderbuik rommelde, ik had een vaag gevoel van misselijkheid en ik was moe. Ergens in mijn achterhoofd zei een stemmetje dat dit best een zwangerschapsverschijnselen konden zijn.
Terwijl ik het parkeerterrein af rij voel ik een soort spierpijn in mijn arm. Nog voordat we bij de stoplichten zijn, nies ik. Nu weet ik het zeker. Ik heb griep!
Ik lig al de hele dag op de bank. Het wordt slechter in plaats van beter. Verstandelijk weet ik dat dit niks meer met zwangerschapsverschijnselen te maken heeft. Emotioneel ligt dat wat anders. Ik wil zo graag dat dit niet komt door een stom virus. Maar ja, de kranten staan vol van de griepepidemie die ons laat gaat teisteren. En hij begint bij mij.
Ik drink mijn kopjes thee, doe mijn ogen regelmatig dicht, eet met tegenzin een broodje en hoop dat dit ellendige gevoel snel voorbij is.
Terwijl ik het parkeerterrein af rij voel ik een soort spierpijn in mijn arm. Nog voordat we bij de stoplichten zijn, nies ik. Nu weet ik het zeker. Ik heb griep!
Ik lig al de hele dag op de bank. Het wordt slechter in plaats van beter. Verstandelijk weet ik dat dit niks meer met zwangerschapsverschijnselen te maken heeft. Emotioneel ligt dat wat anders. Ik wil zo graag dat dit niet komt door een stom virus. Maar ja, de kranten staan vol van de griepepidemie die ons laat gaat teisteren. En hij begint bij mij.
Ik drink mijn kopjes thee, doe mijn ogen regelmatig dicht, eet met tegenzin een broodje en hoop dat dit ellendige gevoel snel voorbij is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten