Ik val met een zucht op de bank neer. De afgelopen dagen waren bewogen.
Onwennig leg ik mijn benen in de beugels. "Past dit echt?" vraag ik aan de dokter. "Ja mevrouw, alleen bij hele lange mensen draaien we dit om" hij voegt daad bij woord en vervolgt "schuif maar wat dichter naar de rand"
Ik lig met mijn benen wijd voor een vreemde man. Die man brengt een echo-apparaat in en begint enthousiast een grijze vlek op het beeldscherm te bejubelen. Ik blijk een mooie baarmoeder te hebben en mijn ei mag er ook wezen.
"Wat mij betreft kunt u morgen terugkomen voor een SA onderzoek van het zaad van meneer en een slide onderzoek."
"Ik wil kijken of ik het met P kan regelen om morgen te komen" beantwoord ik de doker. "Hij moet maar tijd maken" zegt die en schut me de hand "wacht even op de medisch assistent om de afspraak te maken" roept hij me na.
Ik bel P maar krijg hem niet te pakken. De assistente roept me binnen. Ik leg de situatie uit. Ik kan niet in de agenda van P kijken en kan alleen maar een afspraak onder voorbehoud maken. P kan hoeft alleen maar een potje af te geven. Ik kan ergens tussen mijn werkzaamheden door naar de kliniek om de slide-test te doen en een echo te maken. Essentieel is dat we beide redelijk rond dezelfde tijd kunnen.
Als de afspraak staat loop ik naar buiten, stap in de auto en dan belt P. Ik vertel het verhaal en hij kan de afgesproken tijd niet. Ik ga terug naar binnen, maak een nieuwe afspraak en rij weer terug naar mijn werk maar niet voordat ik de assistente bedank voor hun flexibele opstelling en actief meedenken. Zij verzekerd me dat ze dat graag doen en me deze cyclus al duidelijkheid willen geven.
De volgende dag begroet de gastvrouw met met een "de dokter is bijna klaar en dan bent u aan de beurt." Ik heb nog net tijd om een kopje koffie te drinken voordat de dokter me binnen roept. Hij verteld dat P zijn zaad in het lab bekeken is. Hij is niet enthousiast over het aantal en de kwaliteit van het zaad. Voordat ik het weet lig ik weer in de beugels en kijk naar mijn baarmoeder op het schermpje. Ik herken de grijze vlek en de complimenten van de dokter. Mijn ei is nog meer gegroeid, hij is maar liefst 2.2cm groot. Niet dat ik weet of dat goed is maar aan de opmerkingen van de dokter te horen is het prima. Hij maakt een foto voor mijn plakboek.
Ik trek mijn kleren aan terwijl de dokter het slide onderzoek doet en het zaad nog een keer bekijkt. Hij legt uit waarom hij niet tevreden is. Ik mag ook kijken en inderdaad, ik zie weinig bolletjes en er bewegen er nog minder rond. "Dat is niet om naar huis te schrijven, mevrouw. Zwanger worden met ZI word zo wel heel moeilijk. U hoeft zich verder niet ongerust te maken. Met IUI concentreren we het zaad en aangezien er bij u niks mis is heeft u geen reden om niet met IUI zwanger te kunnen worden. U bent aan het juiste adres!"
Met een dubbel gevoel loop ik de kliniek uit. Ik licht P telefonisch in (die het heel goed oppakt) en we maken een afspraak om live bij te kletsen. Ik race door naar mijn werk en pas thuis komt het nieuws echt binnen. De afgelopen 11 pogingen en met deze erbij 12, zijn voor niks geweest. Alle moeite van potjes ophalen, in bij 32 graden een potje moeten vullen, spierpijnbenen van het omhoog houden hebben en die ellendige wachtweken zijn voor niks geweest. Het was een wonder geweest als ik zwanger was geworden.
Ik ben blij dat ik bij de kliniek terecht kan en een rexeble kans heb om met IUI zwanger te worden. Maar mijn hoofd is leeg en ik doe even mijn ogen dicht. Deze bewogen dagen moeten even binnenkomen.
Onwennig leg ik mijn benen in de beugels. "Past dit echt?" vraag ik aan de dokter. "Ja mevrouw, alleen bij hele lange mensen draaien we dit om" hij voegt daad bij woord en vervolgt "schuif maar wat dichter naar de rand"
Ik lig met mijn benen wijd voor een vreemde man. Die man brengt een echo-apparaat in en begint enthousiast een grijze vlek op het beeldscherm te bejubelen. Ik blijk een mooie baarmoeder te hebben en mijn ei mag er ook wezen.
"Wat mij betreft kunt u morgen terugkomen voor een SA onderzoek van het zaad van meneer en een slide onderzoek."
"Ik wil kijken of ik het met P kan regelen om morgen te komen" beantwoord ik de doker. "Hij moet maar tijd maken" zegt die en schut me de hand "wacht even op de medisch assistent om de afspraak te maken" roept hij me na.
Ik bel P maar krijg hem niet te pakken. De assistente roept me binnen. Ik leg de situatie uit. Ik kan niet in de agenda van P kijken en kan alleen maar een afspraak onder voorbehoud maken. P kan hoeft alleen maar een potje af te geven. Ik kan ergens tussen mijn werkzaamheden door naar de kliniek om de slide-test te doen en een echo te maken. Essentieel is dat we beide redelijk rond dezelfde tijd kunnen.
Als de afspraak staat loop ik naar buiten, stap in de auto en dan belt P. Ik vertel het verhaal en hij kan de afgesproken tijd niet. Ik ga terug naar binnen, maak een nieuwe afspraak en rij weer terug naar mijn werk maar niet voordat ik de assistente bedank voor hun flexibele opstelling en actief meedenken. Zij verzekerd me dat ze dat graag doen en me deze cyclus al duidelijkheid willen geven.
De volgende dag begroet de gastvrouw met met een "de dokter is bijna klaar en dan bent u aan de beurt." Ik heb nog net tijd om een kopje koffie te drinken voordat de dokter me binnen roept. Hij verteld dat P zijn zaad in het lab bekeken is. Hij is niet enthousiast over het aantal en de kwaliteit van het zaad. Voordat ik het weet lig ik weer in de beugels en kijk naar mijn baarmoeder op het schermpje. Ik herken de grijze vlek en de complimenten van de dokter. Mijn ei is nog meer gegroeid, hij is maar liefst 2.2cm groot. Niet dat ik weet of dat goed is maar aan de opmerkingen van de dokter te horen is het prima. Hij maakt een foto voor mijn plakboek.
Ik trek mijn kleren aan terwijl de dokter het slide onderzoek doet en het zaad nog een keer bekijkt. Hij legt uit waarom hij niet tevreden is. Ik mag ook kijken en inderdaad, ik zie weinig bolletjes en er bewegen er nog minder rond. "Dat is niet om naar huis te schrijven, mevrouw. Zwanger worden met ZI word zo wel heel moeilijk. U hoeft zich verder niet ongerust te maken. Met IUI concentreren we het zaad en aangezien er bij u niks mis is heeft u geen reden om niet met IUI zwanger te kunnen worden. U bent aan het juiste adres!"
Met een dubbel gevoel loop ik de kliniek uit. Ik licht P telefonisch in (die het heel goed oppakt) en we maken een afspraak om live bij te kletsen. Ik race door naar mijn werk en pas thuis komt het nieuws echt binnen. De afgelopen 11 pogingen en met deze erbij 12, zijn voor niks geweest. Alle moeite van potjes ophalen, in bij 32 graden een potje moeten vullen, spierpijnbenen van het omhoog houden hebben en die ellendige wachtweken zijn voor niks geweest. Het was een wonder geweest als ik zwanger was geworden.
Ik ben blij dat ik bij de kliniek terecht kan en een rexeble kans heb om met IUI zwanger te worden. Maar mijn hoofd is leeg en ik doe even mijn ogen dicht. Deze bewogen dagen moeten even binnenkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten