Doorstart

De dag komt steeds dichterbij. Ik kan het nog bijna niet geloven dat het echt weer gaat gebeuren.
"De afspraak gaat gewoon door" smste hijvanavond. Ik durf nog niet helemaal blij te zijn. Niets zo veranderlijk dan de mens. Het ene moment willen we zwart haar en twee weken later verven we het blond. Ik niet hoor, ik ben al heel mijn leven blond. Symbolisch gezien zou je denken dat ik vast geroest zit in mijn vaste stramien maar gelukkig bedoel ik het niet symbolisch.
Mijn vertrouwen in de man achter de donor moet weer groeien. Hij klinkt vastberaden en wil er voor zorgen dat ik moeder wordt en dat hij een kindje op deze wereld zet. Hij is overtuigd dat ons contact een vruchtbare afloop krijgt. En dat geeft mij moed!