zondag 23 december 2012

Serious Request

Het voelt dubbel om dit jaar naar Serious Request te luisteren en te kijken. Ze richten zich op het verminderen van babysterfte en bij dit thema horen verhalen van zwangere vrouwen. Vaak verhalen waarbij het niet goed afliep maar ook regelmatig verhalen van vrouwen die zwanger zijn of net een kindje gebaard hebben. Beide verhalen raken me. De eerste omdat het vreselijk is dat iemand dat moet overkomen. De tweede omdat ik zelf graag in dit situatie zou willen zitten.
Hoe hard ik ook mijn best doe om Serious Request te vermijden, het lukt niet. Want eigenlijk wil ik het niet vermijden. De verhalen die daar verteld worden zijn mijn verhalen niet. Ze staan los van mij en mijn wens. Buiten dat, het is goed dat er aandacht is voor de wereldwijde babysterfte. Dat er geld ingezameld wordt om andere vrouwen te helpen. Want daar voel ik me solidair mee, met vrouwen die ook moeder willen worden of zijn geworden. Eigenlijk met alle vrouwen in het algemeen.
Dus ik kan niet anders dan een plaatje aanvragen. Het plaatje dat ik ieder jaar aanvraag. Het blijft me raken en soms moet je tradities niet verbreken.

 Gladys Knight & the Pips: Midnight train to Georgia

En wil je zelf ook een donatie doen.... klik dan op http://seriousrequest.3fm.nl/

5 opmerkingen:

  1. Herkenbaar deze gevoelens. Schreef het aan het begin al; sommige verhalen zijn zo confronterend met je eigen verdriet en verhaal.
    Maar ook ik blijf toch kijken en steun serious request. En het liedje is ook echt een liedje wat me aan jou doet denken!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Femke, ik volg je blog al een tijdje en iedere keer opnieuw denk ik :"wat en wijze vrouw!". Wat je schrijft is heel herkenbaar, vele zaken voelen zo dubbel. Prachtige nummerkeuze trouwens. Geniet van de feestdagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Schuldig dat is hoe ik mij voel. Alles wat jij de laatste jaren doormaakt is geen verhaal van herkenning omdat het mij wel is gegeven.
    Toch blijf ik je volgen en hopen voor jou. Verdrietig omdat ik ook hoor over de kinderen die geboren worden en aan hun lot worden overgelaten of erger. Waarom waarom waarom ?!?
    Antwoord krijg ik niet, je helpen kan ik niet.

    Waarderen van de dingen die je wel hebt, het is zo makkelijk gezegd en zo moeilijk om dat andere niet te vergeten.
    Ik hoop dat je toch fijne kerstdagen kan genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja Femke, ik heb dat ook gehad. In de periode dat SR op de radio was voelde ik me ineens veel vaker rot. Eerst had ik niet door hoe het zat, de radio staat aan op je werk en je luistert zonder dat je het merkt. Maar bij een bepaald verhaal realiseerde ik me ineens dat ik down zat te worden door al die confrontaties en dat ik zo vaak moest huilen omdat het zo binnenkwam dat ik helemaal geen moeder ben en helaas waarschijnlijk nooit ga worden. Goed doel: ja maar het was pijnlijk. Zo merkte ik dat je door confrontatie toch behoorlijk neerslachtig kunt worden. Het verwerken duurt misschien dan toch langer als ik dacht. Ik vind het fijn dat jij het benoemt want ik voelde me alweer bijna schuldig dat ik het probleem van mensen in vreselijke omstandigheden op mijzelf betrok ook al gebeurde dat onbewust. Hier dus ook het dubbele gevoel. Dag meiden, allemaal een mooie oud en nieuw maar ook sterkte op die avond, wetend dat dit voor velen van ons ook een confronterend moment is.x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Verwerken kost echt tijd. Het zijn soms de kleine dingen die een trigger voor mij kunnen zijn. Laat het maar over me heen komen.

      Fijne jaarwisseling en dat 2013 maar een mooi en onvergetelijk jaar mag worden.

      Verwijderen