Nog geen week zijn we verder.... ... 5 simpele dagen... een gewone werkweek... wat stelt het qua tijd nou voor? Maar wat kan er in 5 dagen veel gebeuren. In die dagen is er van chaos in mijn hoofd een nieuw gestroomlijnt plan ontstaan.
De hulp uit onverwachte hoek boodt aan om te onderzoeken of hij mijn donor kon worden. We hebben gemaild, informatie uitgewisseld, kennisgemaakt en daarna heb ik een voorzichtige "ja" uitgesproken om samen dit proces in stappen. Het voelt goed met hem.
Ik wilde wel nog wat extra informatie. Hij is namelijk bekend bij de kliniek waar ik onder behandeling sta. Met zijn toestemming heb ik van de arts informatie gekregen over zijn zaadkwaliteit. Dat is dik in orde en de arts adviseerde mij om het eerst maar weer eens thuis te proberen in plaats van IUI via de kliniek. Gek genoeg bevestigde zijn uitspraak mijn eigen gevoel. Misschien is het goed om even de malle medische molen uit te stappen en terug naar basic te gaan.
Toevallig blijkt Hij bij een kennis van mij ook 2 donorkinderen verwerkt te hebben. Vreemd idee want mocht ik met hem in zee gaan en zwanger worden dan ken ik de halfbroertjes van mijn kindje al. Ik heb haar gebeld en we hebben overlegt. Zij staat er achter als ik met hem in zee ga. Ze gunt mij een kindje en vind het prima als dat het halfbroertje of zusje van haar zoons wordt.
De vele informatie die ik in die paar dagen opgedaan heb maakte me niet onrustiger maar bracht juist structuur. En na de dokter zijn uitspraak heb ik de beslissing genomen..... met donor nummer 3 ga ik via ZI zwanger proberen te worden!
De ovulatietest was gisteren positief en de dokter bevestigde gisteren dat mijn eisprong ergens vandaag zal zijn. Het was het juiste moment om in actie te komen. Nadat ik de kliniek uitgelopen ben bel ik Hem op en spreek zijn voicemail in "Mijn twijfelachtige ''ja'' is een volmondige ''ja'' geworden. Kun je vanmiddag voor een ZI poging naar mij toe komen?"
Vijf uur later lig ik met mijn benen omhoog op bed.... back to basic.... het voelt gek maar ook goed. Het loslaten van donor nummer 2 heeft een omwenteling gebracht waardoor ik ineens een stuk sneller weer in de wachtweken zit. Hopelijk de laatste keer want de snelheid waarmee alles gegaan is mag van mij nog even doorzetten... met als einddoel een zwangerschap en over 9 maanden een kindje in mijn armen.
hee Femke,
BeantwoordenVerwijderenal even niet meer gereageerd maar wel alles blijven lezen. Jee wat een achtbaan heb je weer doorgemaakt joh! Maar wel eentje met een positieve wending... dát zou nog eens goed nieuws zijn... Ik duim (weer...) voor je dat deze nieuwe, back to basic poging, nu toch écht tot een zwangerschap leidt en een kindje ergens in april.... You go girl!!!
Dank je wel.
VerwijderenHoe is het met jouw zwangerschap? Je bent denk ik bijna uitgeteld?
Groetjes Femke
Femke,
BeantwoordenVerwijderenAl heel lang volg ik je en ondanks dat ik niet vaak reageer wel altijd meegeleefd. Ik vind dat je een dappere beslissing hebt genomen. Uit de medische molen moet toch ook een soort van opluchting zijn. Ik weet zeker dat het goede naar je toekomt. Waar een deur dicht gaat, gaat er ook een open.
Succes deze weken. Spannend weer. Maar durf weer te hopen!!!
Dank je wel!!
VerwijderenGoh wat een ontwikkelingen allemaal weer! Moedig en sterk dat je deze knoop ook weer hebt doorgehakt! Hoop heel erg dat het je gaat brengen waar je al zo lang op hoopt...!
BeantwoordenVerwijderengroetjes Harriët
Dat hoop ik ook.
VerwijderenDank je wel voor je reactie.