Inlezen

De verhalen zijn wisselend maar over het algemeen positief. Zowel de kinderen, als de ouders, als de donoren bij KID zijn van mening dat dit een goede manier was om een gezin te vormen.

In de zon op de camping lees ik het boek "Uit onbekende bron" van Mart Roegholt. De persoonlijke verhalen van de drie betrokken partijen bij KID intrigeren me. Ik ben nieuwsgierig naar hun beweegredenen, ervaringen en hun mening over KID. Vooral omdat ze terug kijken op hun leven en het effect dat het daarop gehad heeft. Met name de verhalen van de kinderen verslind ik.

Het boek gaat me zeker helpen bij het maken van de keus om wel of niet over te stappen naar een onbekende donor. Gisteren had ik na het lezen van een aantal verhalen het idee dat dit ook mijn weg moet worden. Vandaag is dat weer wat minder door het verhaal van een meisje dat regelmatig zich afvraagt wie haar vader is. Het verschil is dat zij een kind van een A-donor is en dus geen gegevens van haar donor kan krijgen. Dat zou voor mijn kindje niet gelden. Wel blijft het feit dat ook mijn kind, net als zij, opgroeid zonder een vader in haar leven. En dat is wat ze soms best wel mist.
Haar verhaal raakt me. De reden waarom ik met een bekende donor in zee ben gegaan sluit bij haar gevoel aan. Ik gun mijn kind om te weten waar hij vandaan komt, waarom hij is zoals hij is en om contact te hebben met de persoon waar hij voor 50% uit bestaat. Bij een onbekende donor kan dit pas na 16 jaar en dan moet de donor er ook open voor staan.

Het boek bevat nog meer verhalen van kinderen. Hun verhaal zal me gaan helpen bij het maken van de keuze. Ik weet wel dat ik meer dan ooit open sta voor het onbekende donorschap. Zo open dat ik overweeg om mijn laatst vergoede ivf poging niet met mijn huidige donor te doen maar om over te stappen naar IUI met een onbekende donor.
Maar dat is mijn gevoel van vandaag.... het zou morgen zo weer anders kunnen zijn!

Keuzes maken

Het denken over hoe verder heeft zich omgezet in concreet handelen.

Het gesprek met Hem is voorbij. We proberen al heel lang samen een kindje te krijgen en dat is nog niet gelukt. Nu ik nog maar 1 ivf poging vergoed ga krijgen moeten we onze samenwerking evalueren. Dus bij een kopje thee bespreken we dit moeilijke onderwerp.
Hij snapt dat ik mijn kansen wil optimaliseren en mocht ik er voor kiezen om dat niet met hem te doen dan zal hij dit respecteren. Maar ook hij zou graag nog een keer willen proberen om met icsi zwanger te worden. Dat heeft ook mijn voorkeur... denk ik.

De dag erna heb ik een gesprek met de psycholoog van de kliniek. Zij geeft me informatie over de psycholgische effecten op de ontwikkeling van het kind als hij of zij vanuit onbekend donorzaad is geboren. Een kind blijkt flexibeler te zijn dan ik dacht zolang je maar open en eerlijk bent. Haar informatie maakt dat ik open ga staan voor een onbekende donor. Ze verteld over hun eigen spermabank en de Deense spermabanken. Ze geeft me stof tot nadenken.

De dokter ziet medisch geen reden waarom ik niet zwanger kan worden. Er is geen reden waarom ik weinig follikels aanmaak en dat zegt niks over de kansen die ik heb om zwanger te worden bij IUI met goed zaad. Het idee om nog 1 ivf poging te doen begrijpt hij en kan hij mee akkoord gaan. Maar hij wil dat ik eerst goed nadenk over wat ik echt wil. Dat ik de gekregen informatie laten bezinken en dan pas een keus maak. Als ik weet wat ik wil dan kom ik langs en gaan we de stappen zetten om die weg te bewandelen.

En nu ben ik dus weer terug bij nadenken.... nadenken over hoe verder. Ik ga de tijd er voor nemen maar het voelt weer alsof er een zon aan de horizon schijnt en dat is fijn.

Zomer in mijn bol

Ik heb de zomer een beetje in mijn bol. De zon schijnt, ik heb een leuk weekeind gehad, mijn vakantie is gestart en ik geniet van de dingen die ik niet zou mogen doen als ik zwanger was. De zomer zit zo in mijn bol dat ik zelfs vergeten ben om de kliniek te bellen.

Ik heb wel Hem ingelicht en een afspraak gemaakt. We moeten praten over hoe verder maar ook terug kijken op de afgelopen jaren. Hij staat daar open voor. Dat bevestigd wederom waarom ik met hem door ga. Ondanks zijn slechte zaad. Hij snapt mij, snapt de toekomst en is bereid om mee te werken.
Helaas kan ik niet met hem door als de productie van mijn eitjes zo laag blijft. Dan heeft ivf geen zin. Dan kan ik net zo goed met iui zwanger worden. Maar ja, dat werkt niet met zijn zaad. Dat hebben we al 14x geprobeerd.

Ik denk af en toe na over de andere opties. Op zoek naar een nieuwe donor of overstappen naar onbekend. 2 opties waar mijn voorkeur niet naar uit gaat maar misschien wel het snelst er voor kunnen zorgen dat ik zwanger raak. Alleen daarom moet ik al naar de kliniek. Deze opties moeten ook met hen besproken worden.

Mijn menstuatie is sinds de miskraam heftiger. Ik verlies veel grote stolstels. Beetje onsmakelijk voor jou om te lezen. Het is voor mij een signaal dat mijn lichaam nog niet de oude is. Een goede reden om dus mijn lijf rust te geven. Misschien wel 2 maanden ipv  de verplichte 1 maand.
Morgen mag de accupuncturiste haar mening er over geven. En misschien wat naalden en kruiden er tegenaan knallen.

De zomer zit in mijn bol. Ik leef in het hier en nu. Ik geniet van de zon, een koud wijntje en het vooruitzicht om een paar dagen op vakantie te gaan.
Het voelt goed om de zomer in mijn bol te hebben. Geen spanningen en stress. Juist ontspanning en goedlachsheid. Van mij mag het altijd zomer zijn. Het liefst dan wel 1 met een klein hummeltje in mijn armen.