Keuzes maken

Het denken over hoe verder heeft zich omgezet in concreet handelen.

Het gesprek met Hem is voorbij. We proberen al heel lang samen een kindje te krijgen en dat is nog niet gelukt. Nu ik nog maar 1 ivf poging vergoed ga krijgen moeten we onze samenwerking evalueren. Dus bij een kopje thee bespreken we dit moeilijke onderwerp.
Hij snapt dat ik mijn kansen wil optimaliseren en mocht ik er voor kiezen om dat niet met hem te doen dan zal hij dit respecteren. Maar ook hij zou graag nog een keer willen proberen om met icsi zwanger te worden. Dat heeft ook mijn voorkeur... denk ik.

De dag erna heb ik een gesprek met de psycholoog van de kliniek. Zij geeft me informatie over de psycholgische effecten op de ontwikkeling van het kind als hij of zij vanuit onbekend donorzaad is geboren. Een kind blijkt flexibeler te zijn dan ik dacht zolang je maar open en eerlijk bent. Haar informatie maakt dat ik open ga staan voor een onbekende donor. Ze verteld over hun eigen spermabank en de Deense spermabanken. Ze geeft me stof tot nadenken.

De dokter ziet medisch geen reden waarom ik niet zwanger kan worden. Er is geen reden waarom ik weinig follikels aanmaak en dat zegt niks over de kansen die ik heb om zwanger te worden bij IUI met goed zaad. Het idee om nog 1 ivf poging te doen begrijpt hij en kan hij mee akkoord gaan. Maar hij wil dat ik eerst goed nadenk over wat ik echt wil. Dat ik de gekregen informatie laten bezinken en dan pas een keus maak. Als ik weet wat ik wil dan kom ik langs en gaan we de stappen zetten om die weg te bewandelen.

En nu ben ik dus weer terug bij nadenken.... nadenken over hoe verder. Ik ga de tijd er voor nemen maar het voelt weer alsof er een zon aan de horizon schijnt en dat is fijn.