tag:blogger.com,1999:blog-22315578610500708552024-03-13T01:27:37.289+01:00Van hier naar moederschapDe stap naar het alleenstaande moederschap is in 2009 gezet. Via ZI, IUI zit ik nu in het ICSI traject.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.comBlogger251125tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-9592823810878752222013-07-05T10:26:00.002+02:002013-07-05T10:26:22.861+02:00ZomerDoor de keuze te maken om te stoppen met pogingen en met donor 3 is mijn leven in een ander vaarwater terecht gekomen. Op dit moment in een vaarwater waar geen kinderen in lijken te springen.<br />
<br />
In de afgelopen maanden heb ik me verdiept in pleegzorg. Vol enthousiasme maar heb uiteindelijk met een kater het plan voorlopig naast me neergelegd. Een kind mag niet meer dan 2 dagen per week naar de opvang en dat is als alleenstaande vrouw lastig te realiseren omdat er natuurlijk wel brood op de plank moet komen. Via twitter lieve reacties en hulp gehad. Heel fijn om te merken dat mensen meeleven en meedenken.<br />
Ik ben nog aan het nadenken of pleegzorg in de toekomst mijn weg wordt of dat er een ander pad voor me uitgestippeld is.<br />
<br />
Sinds dat ik mijn kinderwens losgelaten heb voel ik dat mijn leven weer alle kanten op kan. Het gaf bij mij de doorslag om een hond te nemen. Al maanden was ik daar over aan het nadenken, zag vooral bezwaren en vergat te kijken naar wat het mij en de hond op zou leveren. De komst van Nora heeft mijn leven verrijkt. Wat kun je snel van zo'n beestje houden! En zij van mij.<br />
<br />
Daarnaast wandelen er af en toe wat mannen door mijn leven. Geen blijvertjes maar ik heb leuke inspirerende contacten en bijzondere ontmoetingen. Het besef dat ik graag een relatie wil is daardoor meer aanwezig. Ik geniet van de contacten en zie wel waar het schip strandt. Het maakt in ieder geval wel dat mijn leven in beweging is.<br />
<br />
En nu is het vakantie... de zon schijnt.... de hond ligt te slapen.... en ik voel me gelukkig. Blij met wat ik wel heb en wetend dat er van alles in mijn leven kan komen. Ik kijk er naar uit.<br />
Laat die zon dus maar lang schijnen, het voelt heerlijk om gelukkig te zijn!Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-35949722241890800472013-04-05T19:29:00.002+02:002013-04-05T19:34:17.983+02:00Ik ben gestoptDe kogel is door de kerk. Ik heb van de week mijn gehele bam-traject stop gezet. Gek genoeg voelt het goed.<br />
Al een flinke tijd broeide het ergens. Popte het af en toe in mijn hoofd op. De rust die er was door niet met een poging bezig te zijn gaf me de ruimte om deze beslissing te nemen.<br />
Na ruim 3,5 jaar kan ik niet anders dan een einde aan dit slopende traject maken.<br />
<br />
Vorige week sprak ik tegen vriendinnen uit dat ik er over dacht om mijn donor te bellen en aan te geven dat ik voor onbepaalde tijd wilde stoppen.<br />
Door het hard op naar hun uit te spreken wist ik meteen dat ik moest gaan handelen. Moeilijk maar ook goed. Het was echt geworden en ik voelde nog meer dat het moment gekomen was.<br />
Hij reageerde rustig en gaf aan dat hij het al ergens aan zag komen. Herkende mijn proces zoals die ook bij zijn zus verlopen is.<br />
<br />
Na dit telefoontje viel het kwartje dat ik dus niet zwanger ga worden. Waarschijnlijk nooit meer. Vreemd. Vooral omdat er geen paniek of verdriet opborrelt. Het is zoals het is. Ik vertrouw erop dat door dit besluit er in mijn hoofd ruimte ontstaat om een aangepast plan voor de toekomst te maken. Ik kan weer open staan voor nieuwe of andere gedachten die mij verder gaan helpen richting een gelukkige toekomst. Waarschijnlijk een toekomst zonder biologisch kind.<br />
<br />
Wat die toekomst gaat worden weet ik niet. Er gaan wel dingen door mijn hoofd. Deze ga ik uitzoeken en verder uitdenken. Maar ik ga vooral door met voelen. Voelen met wat goed voor mij is. Ik wil in het hier en nu leven. Ik wil de kansen en de mogelijkheden die zich nu voordoen zien en nemen. Uiteindelijk moet ik het met mezelf doen en dat kan alleen als ik goed naar mijn binnenste luister en er naar handel.<br />
Stap 1 is daarin gezet. Wat stap 2 wordt zal de toekomst me uitwijzen. Eerst maar eens bijkomen van deze grote beslissing.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-61851811840343071002013-03-12T20:33:00.000+01:002013-03-12T20:33:11.988+01:00De rust blijftMijn gedachten over het proces waar ik in zit worden rustiger. Ik kom steeds dichterbij het gevoel dat ik misschien wel aan het einde van mijn proces zit. Het idee dat voor mij het moederschap niet weggelegd lijkt te zijn kruipt meer naar de voorgrond. Zo ver zelfs dat ik besloten heb om nog een maand over te slaan. Ik kan geen goede externe reden bedenken waarom ik deze maand over sla. Behalve dan dat ik aan het afvallen ben geslagen. Het is vooral een gevoel vanuit mezelf dat ik rust moet creeren. Dat kan me helpen om er achter te komen wat goed voor mij is. En het voelt niet eng of als een gemiste kans of een verloren maand. Het voelt goed, ik neem mezelf serieus en dat is voor nu het belangrijkste.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-5517293159283602682013-02-27T18:54:00.001+01:002013-02-27T18:55:12.119+01:00Rust 2De tijd vliegt voorbij zonder dat ik bijzonder nieuws te vertellen heb. Ik kreeg keurig na 12 dagen de eerste menstruatie signalen en mijn eisprong kwam daar weer 12 dagen na. Precies aan het einde van mijn weekeindje weg dus hij is stilletjes voorbij gegaan. Prima want een maand rust zal me goed doen. Even de focus op andere zaken dan mijn lijf.<br />
<br />
Het verbaasde me dat ik deze keuze kon maken zonder pijn in mijn buik of onrust. Ik ben daarin zoveel verder dan een jaar geleden. Toen wilde ik kost wat kost een poging doen. En laten we eerlijk zijn.... dat heeft mij ivf poging 2 gekost. Niet dat deze een jaar geleden plaats vond. Een jaar geleden was ik nog zwanger.<br />
Het verbaasd me dat ik in binnen een jaar tijd zonder angst durf te denken aan een eindpunt. Dat ik lijk te accepteren dat een biologisch kindje misschien niet voor mij weggelegd is. Dat ik misschien wel nooit moeder ga worden.<br />
<br />
Ik had niet verwacht dat ik na 3,5 jaar nog steeds kinderloos zou zijn. Maar het is zo. Langzaam aan komt het eindpunt in zicht en deze maand ga ik ervaren hoe het is om even niet met mijn cyclus bezig te zijn. Een maand de focus op andere zaken. Even gewoon leven in het hier en nu.<br />
<br />
<br />Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-83848385403190986092013-02-02T19:48:00.000+01:002013-02-02T19:49:53.722+01:00VeranderingIneens zijn ze er weer, de wachtweken. Hij en ik konden maar 1x afspreken en gelukkig 1 dag voor mijn eisprong. Prima timing dus.<br />
<br />
Ondertussen hoor ik regelmatig het goede nieuws dat er iemand zwanger is. Het verbaasd me steeds weer dat ik oprecht blij ben en er geen donker knagend duiveltje zit mee te kijken. Deze zwangerschappen staan los van mijzelf. Dat voelde ik voorheen niet zo. De aankondiging bracht mijn eigen wens en gemis naar de voorgrond. Dat doet het nu niet.<br />
Iets gaat er dus goed met mij in het loslaat proces. Ontzettend fijn. Geen negatieve gevoelens maar gewoon rust en berusting in mijn eigen situatie. Daarbij onderneem ik ondertussen dus wel een poging en zo hou ik toch regie over mijn proces. Niet over de afloop maar wel over of ik een poging doe.<br />
<br />
Hij is en blijft optimistisch. Hij denkt dat dit de laatste keer is dat we elkaar op deze manier zien. Het tovert bij mij een kleine glimlach op mijn gezicht. Het is goed dat iemand wel gelooft in een goede afloop. Mijn vele mislukte pogingen hebben mijn optimisme wel wat uitgevlakt. Een positieve vibe van buiten is dan wel lekker. En hij heeft gelijk. Het kan zo maar ineens wel raak zijn!<br />
<br />
<br />Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-19752801081335995642013-01-23T19:47:00.001+01:002013-01-24T23:33:25.210+01:00Januari blijft grauwVerbaasd keek ik naar het wc papiertje. 10 dagen na mijn eisprong de eerste signalen van een startende menstruatie zien is wel erg snel. De dagen erna zie ik af en toe roze op mijn wc papiertje maar vaker niets. 5 dagen duren dan best lang.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
De hoeveelste poging is dus ook niet gelukt. Belachelijk en stom. De timing was goed en ik zat lekker in mijn vel. Dat zorgde voor een positief gevoel. Beide zeggen blijkbaar niets over de kans om zwanger te worden. Zucht..... </div>
<div>
Er rollen wat tranen over mijn wangen. Ik mopper wat. Zap dom langs de tv programma's en kruip iets dieper onder de deken op de bank.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
De volgende dag is de somberheid wel weg. Ik kijk weer positief naar het leven. Heb emailcontact met Hem en kijk weer vooruit. </div>
<div>
Het opkrabbelen gaat sneller maar het traject drukt zwaarder. Dit ga ik geen jaren meer volhouden. Die gedachte schiet steeds vaker door mijn hoofd maar over de consequenties die daarbij horen wil ik niet nadenken. Dus ik schud hem snel uit mijn hoofd en kijk naar het hier en nu. En naar mijn afspraak met Hem.</div>
Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-78075089160289974762013-01-03T11:27:00.000+01:002013-01-03T11:34:18.092+01:00OpstartDe maand rust heeft me goed gedaan. Ik heb genoten van de feestjes en de vrijheid die ik voelde. Geen onzeker gevoel over mijn lichaam en gestress als ik naar het toilet ging. Maar ook dat ik gewoon carpaccio kon eten, een wijntje in kon schenken en me te buiten kon gaan aan sushi. December werd daadoor een iets minder nare maand dan dat ik hem normaal vind. Dat begint eigenlijk al half november. Dan starten de commercials, tv-aankondigingen en previews van alle feestelijke programma's waarbij het gezin en samen zijn met je geliefde centraal staan. Als je die, zoals ik, niet hebt dan is het vooral pijnlijk om daarmee geconfronteerd te worden. Maar hij zit er weer op. De moeilijkste maand van het jaar is voorbij! Het nieuwe jaar is gestart. Heerlijk. Een jaar vol nieuwe kansen en mogelijkheden. Laat maar komen, ik heb er zin in en kijk enorm uit naar de volgende ZI poging. I'm back on track!Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-18635808294906870352012-12-31T13:48:00.003+01:002012-12-31T13:51:30.494+01:00Van toen naar nu<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNEnWcps3P5wNemxM05rpASpbNXKwrZ1dZXJpThadVK649ELVCiUndq0iXiOXG1Gu8IFVFCrpzRHpJ8zoUINXNb3VPco_ryHYhOfeuuLQX0evd6u-5ATwsZ3vwLGdpOzthxBystRVgGG8M/s1600/2012-12-20+08.28.57.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" eea="true" height="150" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNEnWcps3P5wNemxM05rpASpbNXKwrZ1dZXJpThadVK649ELVCiUndq0iXiOXG1Gu8IFVFCrpzRHpJ8zoUINXNb3VPco_ryHYhOfeuuLQX0evd6u-5ATwsZ3vwLGdpOzthxBystRVgGG8M/s200/2012-12-20+08.28.57.jpg" width="200" /></a>Oudjaarsdag is voor mij een dag waarop ik, net als vele medebloggers, terugkijk op het afgelopen jaar. </div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
De emoties schieten door mijn lijf. Vers is het besluit van leuke man B om onze beginnende relatie stop te zetten. Hij kan nu niet een relatie met iemand opstarten terwijl hij net zijn hoofd boven water kan houden ivm een verhuizing en ondernemerschapsgedoe. Daar gaat hij aan onderdoor. Het is teveel voor hem. En dat doet pijn. Ik wilde het wel proberen. Ontdekken of we voor elkaar bestemd waren. Ondanks dat ik zag dat ik op een heel onhandig moment in zijn leven binnen kwam wandelen. </div>
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
Ik denk terug aan de blijdschap die ik voelde toen ik een positieve zwangerschaptest in handen had. Hoe fijn het was om te bedenken dat er straks een kindje in mijn leven zou zijn. Voorzichtige fantasien had over hoe het zou zijn en voelen.</div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
Automatisch kom ik bij de klap die ik kreeg toen ik hoorde dat het vruchtje niet goed groeide. De onzekerheid in die weken en uiteindelijk de curretage om de zwangerschap te beeindigen. Tranen met tuiten heb ik gehuild.</div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
Ik voel de onrust weer die ik had toen ik weer ongesteld werd. Ik wilde door, stappen zetten om zwanger te worden. Die onrust heeft een afgeblazen ivf poging opgeleverd en mislukte ivf poging 2.</div>
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
De zomer stond in het teken van nadenken en een leuke man. Het nadenken leidde tot een wisseling van donor waardoor ik de medische molen weer uitstapte. Ontzettend fijn om het weer thuis te proberen.</div>
Leuke man verdween van het toneel en ik raakte in de ban van het thema loslaten.<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
<br /></div>
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
Het loslaten geeft me rust en vertrouwen. Ik vertrouw erop dat de juiste dingen op het juiste moment in mijn leven gebeuren. Ik zie weer kansen en mogelijkheden en mijn blik is breder geworden. Mijn kinderwens is niet meer prioriteit 1 in mijn leven. Ik leef weer mijn leven. Ik kijk naar wat er op mijn pad komt (misschien wel dat gewenste kindje) en neem de kansen die zich voordoen. Dat voelt goed!! </div>
<br />
<div style="border-bottom: medium none; border-left: medium none; border-right: medium none; border-top: medium none;">
Het gekke is dat ik me nu verdrietig voel maar ook goed. Ik weet dat de hobbel die ik nu over moet uiteindelijk mij iets oplevert. Wat dat ook mag zijn! Het is een onderdeel van het proces waarin ik zit.</div>
Ik laat de tranen maar lopen en hoop dat ze tegen een uur of 20u op zijn. <br />
Want dan wil ik feest gaan vieren en proosten op 2013. <br />
Een jaar met nieuwe kansen en mogelijkheden. <br />
Een jaar waar ik met veel plezier aan begin en waar ik zin in heb. <br />
Proost allemaal, dat 2013 jou maar mag brengen waar jij naar verlangt.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-79111480142348056772012-12-23T11:01:00.000+01:002012-12-23T11:08:03.661+01:00Serious RequestHet voelt dubbel om dit jaar naar Serious Request te luisteren en te kijken. Ze richten zich op het verminderen van babysterfte en bij dit thema horen verhalen van zwangere vrouwen. Vaak verhalen waarbij het niet goed afliep maar ook regelmatig verhalen van vrouwen die zwanger zijn of net een kindje gebaard hebben. Beide verhalen raken me. De eerste omdat het vreselijk is dat iemand dat moet overkomen. De tweede omdat ik zelf graag in dit situatie zou willen zitten.<br />
Hoe hard ik ook mijn best doe om Serious Request te vermijden, het lukt niet. Want eigenlijk wil ik het niet vermijden. De verhalen die daar verteld worden zijn mijn verhalen niet. Ze staan los van mij en mijn wens. Buiten dat, het is goed dat er aandacht is voor de wereldwijde babysterfte. Dat er geld ingezameld wordt om andere vrouwen te helpen. Want daar voel ik me solidair mee, met vrouwen die ook moeder willen worden of zijn geworden. Eigenlijk met alle vrouwen in het algemeen.<br />
Dus ik kan niet anders dan een plaatje aanvragen. Het plaatje dat ik ieder jaar aanvraag. Het blijft me raken en soms moet je tradities niet verbreken.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/u9xIlHsbbBk?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<div style="text-align: center;">
Gladys Knight & the Pips: Midnight train to Georgia <br />
<br />
En wil je zelf ook een donatie doen.... klik dan op <a href="http://seriousrequest.3fm.nl/">http://seriousrequest.3fm.nl/</a></div>
Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-57805663935403882422012-12-13T19:23:00.003+01:002012-12-13T19:23:41.383+01:00BesluitMijn gedachten stopte niet na mijn vorige logje. De "waarom" vraag bleef door mijn hoofd spelen en er kwam een vreemd gevoel in mijn buik bij. Dat gevoel werd groter en woensdag was het groot genoeg om echt te voelen en te begrijpen. Ik wil deze maand geen poging doen. Ik wil niet met de feestdagen in spanning zitten of een teleurstelling te verwerken krijgen. Ik wil op het nieuwe jaar kunnen proosten en me blij voelen om de kansen die voor me liggen. <br />
Deze poging zou ergens tussen kerst en oud nieuw eindigen. Of niet maar gezien mijn vele eerdere ervaringen reken ik meer op een teleurstelling. <br />
<br />
Deze feestdagen wil ik niet bezig zijn met mijn gemis en mijn onvervulde wens. Wil ik kijken naar wat ik wel heb en me gelukkig voelen.<br />
Deze feestdagen vier ik dus feest. Feest omdat ik dit jaar zwanger ben geweest, ik een nieuwe Hem heb gevonden, ik me persoonlijk verder ben gaan ontwikkelen en omdat ik geniet van het leven en alles wat het mij nu brengt. <br />
Een maand overslaan voelt goed. Ik richt me op het hier en nu. En in januari kijk ik weer vooruit. <br />
Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-43064279102517521812012-12-09T23:18:00.001+01:002012-12-09T23:18:20.824+01:00Rustige weekHet lijkt erop dat door de feestelijke maand die gestart is en leuke privé dingen ik helemaal niet met de komende poging bezig ben. De afspraak met Hem is gemaakt, dat wel. Maar tot vandaag heb ik er niet aan gedacht. Nam net mijn agenda voor de komende week door en zag zijn naam staan. <br />
<br />
Gek dat mijn wens dus niet meer zo op de voorgrond staat. Fijn maar ook eng. Ik vind dat ik namelijk moet gaan nadenken waarom dit is. Is het de drukte van de dag? Of dat ik Hem misschien niet als vader van een kindje wil? Wil ik nog wel een kindje? Zit ik in een gewoonte waardoor het niet meer iets bijzonder is? Is het de man die een klein stapje in mijn leven heeft gezet? Is het loslaten van mijn wensen en verlangens goed gelukt? Of is het gewoon deze maand zo en is het een volgende keer weer anders? <br />
<br />
Het blijft fijn dat mijn wens niet mijn leven beheerst. Het scheelt verdriet, confrontaties en frustraties. Emoties waar ik niet dol op ben. <br />
Ik leef dus lekker door en zie wel waar deze poging eindigt. Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-33900942322452311322012-11-29T22:12:00.000+01:002012-11-29T22:12:32.708+01:00Vandaag vind ik het maar stomOptimistisch doorloop ik de afgelopen week. Van een koffie-date naar een dagje uit met mijn zussen en moeder. Afgewisseld met werk en kletsen met vriendinnen. Ik voel me rustig en heb ergens een beetje hoop op een goede afloop.<br />
<br />
Het gerommel in mijn buik maakt me ongerust. Het zijn geen menstruatiekrampen maar gerommel in mijn buik is gewoon geen goed teken. Een paar uur later zie ik wat roze op mijn wc papiertje. De volgende ochtend is het gerommel veranderd in een vage menstruatiekramp. <br />
Ik kan het niet meer ontkennen.... ik ga ongesteld worden.<br />
<br />
In de auto in de file laat ik een traan. Roep ik even boos dat ik het allemaal heel stom vind en denk na of ik verder wil. En dat wil ik. De teleurstelling die ik voel maakt het voor mij helder dat ik nog steeds zwanger wil worden. De loslaat-modus heeft vooral betrekking op het loslaten van mijn gefocustheid, van patronen in mijn leven, van allerlei verlangens en niet op mijn kinderwens. Ik sta meer ontspannen in een poging en heb een meer brede blik op de wereld. Dat voelt lekker. Het neemt niet mijn wens weg, het maakt mijn gevoelens meer behapbaar. <br />
<br />
Vandaag vind ik het allemaal maar even stom. Stom dat het maar niet wilt lukken. Dat anderen wel zwanger worden. Dat ik niet eens een keer aan de goede kant van de medaille zit. Dat ik niet zwanger ben. Dat ik weer de feestdagen als alleenstaade zwangerloze en kinderloze vrouw moet doormaken. Vandaag vind ik dat maar even stom. Morgen is dat vast wel weer anders.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-86731333791474934242012-11-22T22:44:00.002+01:002012-11-22T22:46:27.261+01:00Op de bankIk zit weer op de wachtbank. Je zou bijna kunnen zeggen dat ik erop lig. Het voelt comfortabel en ontspannen. Ik zie wel waar het schip strand. De timing lijkt goed. De natuur doet de rest.<br />
Ik trek, al liggend op de bank, een dekentje over me heen en zap wat rond. Na een turbulent weekeind is het fijn om lekker niks te doen. Gewoon een beetje te ontspannen. <br />
<br />
Het turbulente weekeind kwam voort uit het loslaten van dingen. Alsof de afgelopen maanden er allerlei kleine radertjes zijn gaan draaien en de dingen dit weekeind op hun plaats zijn gevallen. Het is niet allemaal leuk maar wel goed. Ik sluit wat af en kijk nu echt vooruit. Zonder oogkleppen op maar met een open blik de wereld in.<br />
Ik heb zin om te leven. Om nieuwe dingen mee te maken. Om mezelf te ontwikkelen. Om open te staan voor nieuwe ervaringen. Om geinspireerd te raken. Om iets nieuws mee te maken.<br />
Ik schop het dekentje van me af. Door op de bank te zitten zal dat niet gaan gebeuren.<br />
Ik scroll door mijn telefoon en whatapp een vriendin voor een koffie-date. Ik stap de wereld weer in. Klaar om die leuke onverwachten dingen mee te gaan maken. Klaar om van het leven te genieten.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-759388832760101402012-11-09T14:38:00.002+01:002012-11-09T14:38:55.060+01:00Kan jij er iets mee?Ineens ben ik het zat. De kast op mijn studeerkamer moet leeg. Ik zoek op zolder naar een geschikte curver box en vind 1 lege. Precies groot genoeg voor wat er in moet.<br />
Ik loop naar de kast op de studeerkamer en open hem. Binnen 2 minuten liggen de door de jaren heen verzamelde kinderspulletjes in de box. Het lucht op. De kast was een soort altaar geworden waar ik nooit in keek. Durfde er ook geen andere spullen in te leggen want dit zou de kinderkamerkast worden. Nu ik steeds beter in beeld krijg dat het geluk van een kind niet voor mij weggelegd lijkt te zijn wil ik ook niet meer steeds onnodig met dingen geconfronteerd worden. Ik wil gelukkig zijn met wat ik heb en niet steeds zien wat ik niet heb.<br />
De gevulde box gaat naar zolder. De inhoud hoort bij mijn leven. Weggooien wil ik niet.<br />
<br />
Terwijl ik naar beneden loop bedenk ik me dat ik ook nog medicijnen in mijn koelkast heb liggen en naast mijn koelkast heb staan. Ik doe er niks mee. Misschien kan ik er iemand anders blij mee maken. Maar ja.... waar ga je in vredesnaam heen als je medicijnen kwijt wilt zonder dat ze in een container belanden. Misschien hier, misschien zijn er hier lezers die ze graag willen hebben voor een extra poging. <br />
Het gaat om de volgende medicatie:<br />
<ul>
<li>Gonal-F = 1x 300 IE (houdbaar tot 3-13)</li>
<li>Gonal-F = 1x 900 IE (houdbaar tot 3-13)</li>
<li>Fostimon = 13x 75 IE (houdbaar tot 11-13)</li>
<li>Pregnyl = 1x 5000 IE (houdbaar tot 4-14)</li>
<li>Decapeptyl = 5x 0,5mg (houdbaar tot 11-14)</li>
</ul>
Mocht je interesse hebben dan kan je me mailen. Het adres is te vinden in mijn persoonlijke beschrijving. Rechts bovenaan deze pagina.<br />
<br />
Het lucht op om dit te doen. Om verder te gaan. Wat de toekomst ook brengt, vasthouden aan wat er nu niet is werkt niet. Ik wil door. Me vrij voelen. Het liefst met een eigen kindje maar vooral met een gelukkig gevoel.<br />
<br />
<br />
Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-41102806730197637962012-11-07T20:04:00.000+01:002012-11-07T20:04:09.139+01:00Ik ga doorHet loslaat-proces gaat nog even door, want ook deze maand geen zwangerschap. <br />
Het waren andere wachtweken dan normaal. Ik voelde meer rust. Niet dat er geen teleurstelling was toen ik wist dat de poging voorbij was. Ik voel het in mijn hart en buik. Een teken dat ik de pogingen niet stop wil zetten. Maar de manier hoe ik met deze poging om ben gegaan bevalt me wel. Mijn blik was meer om me heen gericht en niet alleen op mijn eigen proces. Ik stond meer in het leven. Dat was fijn. <br />
Dus ik blijf me richten op loslaten, op kansen zien en nemen. En terwijl ik dat doe maak ik een afspraak met donor 3 om samen weer een poging te wagen.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-87085032277037813302012-10-26T17:09:00.000+02:002012-10-26T17:13:16.543+02:00Ik laat los"Loslaten is eenvoudig. Loslaten is leuk. Als ik iets loslaat dan komt er iets nieuws voor terug." <br />
Als een soort mantra lees ik zinnen op die met loslaten en zwanger worden te maken hebben. Ze helpen me om vooruit te kijken en er in te geloven dat alles goed komt. <br />
"Ik vetrouw erop dat de juiste dingen op het juiste moment gebeuren in mijn leven." <br />
Het geeft me rust en ik voel me er goed bij. Ik zie wel hoe het verder gaat lopen in mijn leven. <br />
Met deze instelling ben ik poging 4 met donor 3 ingegaan. Geen ovulatiettesten en met 1 ZI afspraak. Hij kon niet vaker en ik wilde niet dat ik ging stressen over het juiste moment. We zien wel waar het schip strandt. Ik ga rustiger de wachtweken in. <br />
<br />
Mijn focus ligt op wat ik heb en op wat er gebeurd in mijn leven. Op de leuke dingen die ik in het dagelijks leven meemaak. Ik fantaseer niet over een toekomst als moeder. Ik ga niet bij kinderkleding afdeling kijken en me voorstellen dat ik hier ooit sta om iets te kopen voor mijn kind. Ik glimlach naar moeders met kinderen. Ik ben blij als iemand bevallen is. Ik probeer mijn open zenuw dicht te maken door in het hier en nu te staan. Te genieten van de dingen die ik doe en die soms veel makkelijker verlopen omdat ik geen kindje heb.<br />
<br />
Voor nu voel ik me sterk. Voel ik me blij met wat ik heb. Kijk ik uit naar wat er allemaal nog gaat komen. Laat ik het idee los dat ik zo snel mogelijk een positieve zwangerschapstest in mijn handen wil houden. Voor nu voelt dat heel fijn.<br />
Hoe dat over een tijdje voelt weet ik niet. Wie weet huil in mijn ogen uit mijn hoofd als ik ongesteld word. Raak ik geëmotioneerd als iemand verteld dat zij zwanger is. Voel ik afgunst als ik een gezinnetje samen gezellige dingen zie doen. <br />
Maar dat is dan. Nu is nu. En nu voel ik me goed.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-18182954959875437442012-10-18T19:55:00.000+02:002012-10-18T19:58:13.089+02:00Loslaten<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_kyHidW_FtXNEEcWwLQiS6z0Sk9aUDZpZ1K-9xt4KfNO6-AtyMRl51K_6yzFqEKfnuNH4Taz6wuGv3n15r2gXBLtdozgp8RuK0FxRs06jwfLP5klVDBASZfpQ8xJsDa92WLgzXf3Lho7H/s1600/2012-10-18+11.00.02.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; cssfloat: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" nea="true" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_kyHidW_FtXNEEcWwLQiS6z0Sk9aUDZpZ1K-9xt4KfNO6-AtyMRl51K_6yzFqEKfnuNH4Taz6wuGv3n15r2gXBLtdozgp8RuK0FxRs06jwfLP5klVDBASZfpQ8xJsDa92WLgzXf3Lho7H/s320/2012-10-18+11.00.02.jpg" width="320" /></a></div>
3 nachten en 3 dagen ben ik op de grens van Overijssel en Drenthe geweest. Een prachtige omgeving die door de herfstkleuren alleen maar mooier was.<br />
De eigenaren van de B&B waren lief, warm, hartelijk en spiritueel. Ik voelde me ontzettend welkom. <br />
<br />
Mijn doel was om even los van alles te komen en na te denken over waar ik op dit moment in mijn leven sta. De gesprekken met de eigenaar hielpen me daarbij. Al weken word ik op allerlei mogelijke manieren geconfronteerd met het thema "loslaten". En ook in deze gesprekken kwam dat meerdere keren terug. Het lijkt er dus op dat ik iets moet gaan loslaten..... <br />
<br />
Ik weet dat ik die leuke man van een paar weken geleden nog steeds niet helemaal los heb gelaten. We zien elkaar niet meer maar hij is nog niet uit mijn hoofd. Die gedachten en gevoelens wil ik maar al te graag loslaten. Het blijven vasthouden aan iets wat niet kan of wat er niet is wil ik niet. Het is niet goed, het belemmerd me om stappen vooruit te zetten, om nieuwe dingen tegen te komen.<br />
Als ik eerlijk ben dat speelt dat ook wel een beetje bij mijn wens om moeder te worden. Ik kan niet verder zo lang ik probeer zwanger te worden en vast blijf houden aan iets wat er (nog) niet is. Misschien is het goed om ook deze wens los te laten. Om me te richten op wat ik wel heb. Misschien komt er dan wel iets moois voor terug. Iets waar ik gelukkig van word en mijn leven meer zin geeft. <br />
Het idee om deze wens los te laten vind ik eng. Het is iets wat ik zo graag wil en waar ik al zo lang mee bezig ben. Het zou een gat slaan in mijn leven. Al zegt dat misschien genoeg. Misschien is het dus beter om hem los te gaan laten. Mijn leven draait voor een deel om zwanger worden, om moeder worden en om een gezin te stichten. Het levert me tot nu toe vooral pijn en verdriet op. Emoties die ik graag wat minder vaak zou ervaren. Zou het dan zo zijn dat ik meer geluk ga voelen als ik dat gat ga laten ontstaan?<br />
<br />
De 3 nachten en 3 dagen hebben naast hersenkrakende gedachten ook veel ontspanning gebracht. Momenten dat ik me verbonden voelde met de natuur, met de herfst en met mezelf. Ik heb genoten en ben echt bijgetankt. Met dat gevoel ben ik vanmiddag weer in de auto richting mijn eigen huis gestapt. Het thema loslaten heb ik ook meegenomen. Wat ik er uiteindelijk mee doe weet ik nog niet maar dat ik iets moet gaan loslaten is me wel duidelijk geworden. Wat zal me vast de komende tijd wel duidelijk worden.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-24640256204781234512012-10-15T11:00:00.000+02:002012-10-15T11:00:20.491+02:00De datumVandaag is de dag dat ik eigenlijk uitgeteld zou zijn. De dag dat ik moeder zou worden. Nou ja, ergens rond deze datum. Snap dat de uitgetelde datum niet vanzelfsprekend ook de dag is dat je bevalt. Maar volgens de tabelletjes zou dit de dag zijn dat ik een kindje zou krijgen. <br />
Al weken voel ik me gespannen voor deze dag. Nu hij er is voel ik eigenlijk weinig. Het is zoals het is. Toch is hij iets bijzonderder dan een normale maandag. Kan ook zijn omdat ik vakantie heb en niet voor een klas vol drukke jonge volwassenen sta. Of omdat ik straks een paar dagen richting Overijssel vertrek. Een paar dagen in mijn eentje ga genieten van rust, natuur en al mijn gedachten en gevoelens. Een paar dagen terug naar de basis en kijken waar ik sta. Alhoewel ik me kan voorstellen dat er helemaal niet terug gegaan wordt naar de basis maar dat ik me rot ga vervelen omdat ik aanspraak mis. <br />
Het voelt goed om op deze dag niet in mijn gewone ritme te zitten. Om iets leuks voor mezelf te doen en om dit logje te schrijven. Gewoon om voor eeuwig vast te leggen dat dit mijn uitgetelde datum zou zijn maar ik helaas vandaag geen moeder ga worden. Vandaag is stiekem toch wel een bijzonder dag.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-58213778966291632362012-10-11T20:06:00.002+02:002012-10-11T20:12:40.289+02:00Voor de gek gehoudenVerbaasd kijk ik op de zwangerschapstest en staar naar het ene streepje dat er staat. Ik houd de test tegen het licht in, draai hem van het licht weg, hou hem 5 cm van mijn ogen vandaan maar kan geen 2e streepje ontdekken. Niks, noppes, nada! <br />
<br />
Ik denk terug aan de afgelopen dagen en hoe mijn hoop en vertrouwen was gegroeid. Alle normale menstruatie-in-aantocht-signalen waren er niet. Daarvoor in de plaats had ik al dagen een vreemd weeïg gevoel in mijn buik, je zou het licht misselijk kunnen noemen. Mijn borsten prikte soms en waren zeer aanwezig en ik had een soort zen-gevoel over me. Dat gevoel herkende ik van de vorige keer dat ik zwanger was. Na 3 dagen van die opvallendheden durfde ik een beetje hoop te krijgen. Durfde ik mijn gevoel te delen met vriendinnen en durfde ik een klein beetje te vertrouwen hebben op mijn lijf. <br />
De test heeft me in 1 klap weer met beide benen op de grond gezet. "Femke, hopen, dromen, delen en testen leidt bij jou ALTIJD tot een negatief resultaat. Stop daar mee!" zeg ik tegen mezelf. <br />
<br />
Ik whatsapp mijn vriendinnen en krijg lieve berichtjes terug. Ik pak mijn dekentje en kruip de bank op. Even tv kijken en niks aan mijn hoofd. <br />
De volgende dag veranderd in de loop van de ochtend het weeïge gevoel in een beginnende menstruatie-kramp. Ik weet nu zeker dat de test gelijk had. Dat beeld word bevestigd met een roze wc papiertje aan het begin van de avond. <br />
<br />
Ik kruip weer met een dekentje op de bank. Ik zoek de website van mijn de B&B op waar ik volgende week paar dagen in mijn eentje heen ga. De website geeft een sfeervol beeld weer en de rescensies zeggen dat je er helemaal onspannen vandaan komt. Precies de dingen waar ik behoefte aan heb. Wat optimistischer klik ik de website weg. Volgende week ga ik in mijn eentje werken aan mijn ontspannen en zen-gevoel. Beetje fietsen, wandelen, lezen en nadenken. Gewoon terug naar mezelf en mijn wens.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-30404434350028029212012-10-02T19:24:00.000+02:002012-10-02T19:24:47.181+02:00Gewoon niet zo leukSoms heb ik van die momenten dat ik het leven even wat minder leuk vind. Niks dramatisch hoor. Voel me gewoon wat alleen. Mis een eigen basis, een eigen gezin. Natuurlijk heb ik lieve vrienden en een fijne familie. Alleen is de relatie met hun is anders dan een relatie met een kindje of een partner. Ik zou zo graag juist die liefde voelen voor iemand en van iemand terug krijgen. Dat ik dat niet kan afdwingen is me ondertussen wel duidelijk geworden. Mijn geduld is aardig op de proef gesteld. Iedere maand weer word ik gedesillusioneert. Positief blijven denken word steeds moeilijker. Een toekomst als onderdeel van een eigen gezin lijkt steeds verder weg te raken. Het beeld dat het leven wat ik nu heb is wat ik zal hebben, stemt me somber. Het ligt zo ver van mijn toekomst droombeeld af. <br />
Ik adem dus maar weer eens diep in. Gooi er een meditatiemomentje tegenaan en laat een traan lopen. Het leven is zoals het komt. Ik vind hem alleen even niet zo leuk.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-35115536564122988402012-09-25T22:12:00.001+02:002012-09-25T22:12:16.102+02:00OvulatietestenDag 10 van mijn cyclus... nog geen positieve ovulatietest. Sinds 2 jaar is die stress weer terug. Ik was vergeten hoe het was. Toch voelt het als andere stress. Bij de IUI en de IVF moest alles op precies het juiste moment gebeuren. Waren we een uurtje te laat dan kon ik weer een maand wachten.<br />
Het tijdspad bij ZI is veel breder. Het komt niet op een uurtje of 2 of 3. Dat geeft ergens rust. Al zou het wel prettig zijn als de ovulatietest morgen een licht 2e streepje laat zien. Dan weet ik dat mijn eisprong er aankomt en dat de afspraken met Hem kunnen blijven staan. Dat zou fijn zijn want geen stress is altijd nog beter dan een beetje stress.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-63499262583859565312012-09-18T23:42:00.000+02:002012-09-18T23:52:39.214+02:00Al weer 3 jaarEn ineens was het er weer, een roze veeg op mijn wc-papiertje. Het eerste signaal dat mijn menstruatie doorbreekt. Het signaal dat deze poging niet gelukt is. Ik zucht diep en vloek een keer. <br />
<br />
Het zou natuurlijk fantastisch mooi zijn geweest als het bij poging 2 met donor 3 was gelukt. Helaas heb ik in de afgelopen 3 jaar gemerkt dat ik nooit bij dat soort bijzondere en mooie uitzonderingen hoor. Je leest het trouwens goed. Deze maand ben ik 3 jaar actief bezig met pogingen om zwanger te worden. 3 hele lange jaren. <br />
Wie had gedacht dat ik nu nog steeds geen kindje in mijn leven heb. Dat ik weer aan het stuntelen ben met ovulatietesten en potjes en spuitjes. Dat ik meer dan een jaar hormonen in mijn lijf heb gespoten en een miskraam te verwerken heb gehad. Wie had gedacht dat ik na 3 jaar nog steeds mijn droom niet heb los gelaten, ondanks alle tegenslagen en gedoe. Ik niet! Ik weet nog dat ik bij poging 1 dacht "Dit is DE poging." Mijn grenzen schoven steeds een stukje op en mijn wens bleef groeien. Dus ik ging en ga door. Maar oneindig is het niet. Ik merk dat de eindgrens langzaam in beeld begint te komen. Hij is nog bijna niet zichtbaar maar hij komt er aan. Ik kan niet nog 3 jaar hiermee doorgaan.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-51713972703178507022012-09-07T14:27:00.000+02:002012-09-07T14:27:07.176+02:00No sugar"Je moet echt de suiker gaat laten. Dat is niet goed voor je milt en die moet goed werken om zwanger te worden." waarschuwt de accupuncturiste. Ik weet dat suiker niet goed voor me is. Als ik het veel eet word ik er moe en loom van. Kan dan spontaan op de bank in een diepe slaap vallen. <br />
Snap dan ook niet waarom mijn lijf er zo naar verlangt. Vooral na het avondeten. Maar ook 's middags op mijn werk. Ik probeer er niet aan toe te geven. Helaas mislukt dat heel vaak. Zelfs als ik de woorden van de accupuncturiste in mijn hoofd hoor echoën. <br />
Ik weet dat ik me beter voel als ik weinig suiker en koolhydraten eet. Voel me fitter en heb minder snack-zin. De knop moet dus weer om. Ik moet weer mijn voedingspatroon op orde krijgen. Niet alleen voor mezelf. Ook voor een eventuele zwangerschap want al helpt het maar een ietsiepietsie beetje.... dan is dat al erg meegenomen.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-92030775705166877062012-08-29T19:27:00.000+02:002012-08-29T19:27:08.185+02:00Anders wachtenDe weken tot mijn eisprong zijn te saai om over te bloggen. Mijn lijf maakt zich klaar voor een volgende poging maar dat is echt niet interessant om over te schrijven en al helemaal om over te lezen. <br />
<br />
De afspraak met Hem is gemaakt. Met een beetje geluk gaan we deze maand zelfs 2 pogingen doen. Als mij ei natuurlijk geen eigen plannen gaat trekken en op een totaal ander moment gaat springen. De afgelopen jaren is toch wel gebleken dat hij zijn eigen gang gaat en vooral geen rekening met mijn agenda houdt!<br />
<br />
Dus ik wacht saai nog wat door.Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2231557861050070855.post-51144193516524316472012-08-23T21:18:00.005+02:002012-08-23T21:18:48.778+02:00Onduidelijkheid en duidelijkheid<a href="http://singlemetkinderwens.blogspot.nl/" target="_blank">Merel</a> is de afgelopen week denk ik geen uur uit mijn gedachte geweest Haar onduidelijke situatie maakt dat ik ook van hoop naar vrees schiet. Het frustreert me dat de artsen haar geen duidelijkheid kunnen geven. Dat ze keer op keer met weer een andere onduidelijkheid naar huis moet.<br />
Haar situatie brengt ook de herinneringen aan mijn eigen miskraam naar boven. Het steeds weer moeten wachten op duidelijkheid en uiteindelijk het pijnlijke nieuws dat wat er in je buik gegroeid heeft niet meer goed is. Mijn grote wens was uitgekomen en na 8 weken als een bubbel uit elkaar geklapt met nog een flinke nasleep door de curretage en angst op een mola-zwangerschap.<br />
De eigenlijk uitgerekende datum van die zwangerschap komt steeds dichterbij. Ook dat is confronterend. Vooral omdat ik ondertussen nog niet zwanger ben. <br />
De rugpijn en de trek in zoet zijn uiteindelijk eergisteren de druppel. Loei sjagerijnig ben ik. Ik zap boos langs verschillende zenders, spuug mijn gal op de mensen die in de programma's voorbij schieten en eet een zak m&m's leeg. Het kan niet anders dan dat ik ongesteld ga worden. Nog meer slecht nieuws.<br />
<br />
Mijn voorgevoel klopt en helaas is de eerste poging met mijn nieuwe donor niet gelukt. De euforie waarin we de eerste poging ondernomen hebben is vandaag geeindigd in teleurstelling. Helaas...... Femkehttp://www.blogger.com/profile/07400868144213492608noreply@blogger.com2