Na het vele prikken van de afgelopen poging is eigenlijk alle prik-angst weg. Ik hoef niet meer met snelheid de naald in mijn huid te zetten om me over de prik-drempel heen te zetten. Ik prik nu rustig en beheerst. Nou ja, rustiger en beheerster dan voorheen. De pijn valt iedere keer weer mee.
Vandaag was een dosis pregnyl aan de beurt. Omdat mijn cyclus helemaal stil is gelegd worden er ook geen hormomen door mijn lijf aangemaakt om het chemisch-opgewekte-bedje te behouden. De bedoeling is dat daar nu zo ongeveer het cellen klompje in vast gehecht zit. Zou lullig zijn als het bedje dan beetje bij beetje verdween.
De pregnyl moet dat bedje in stand houden zodat ik over ruim een week een positieve test in mijn handen mag houden. Ik zeg dat dit moet lukken na de rustige prik van vandaag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten