"Dat zie ik, Gonal F en Pregnyl."
"Klopt" antwoord ik "dat wordt nu Fostimon."
De dame typt de naam in het zoekscherm in en scrolt door de de namen die in beeld schieten. "Ik zie het staan. Wat is de reden dat u van medicatie veranderd?" vraagt ze en kijkt me vriendelijk aan. Ik voel mijn keel dicht slippen en slik. "Er groeide te weinig folikels en met deze medicatie willen ze kijken of er meer folikels komen." antwoord ik. Ze vraagt waarom deze medicatie hier mogelijk voor kan zorgen en ik hoor mezelf toonloos vertellen dat deze medicatie meer op natuurlijke basis zijn. Ik slik van alles weg. Ze kijkt me aan en zegt "Succes en ik hoop dat u snel zwanger mag zijn." Ik knik, draai me om en loop weg.Het slikken gaat bijna niet meer en mijn ogen kijken wat wazig naar de stoep. Ik stap in mijn auto en hoor een snikje. Ik knipper met mijn ogen en hoor nog een snik. Snel start ik de auto en rij weg.
Icsi 1 werd icsi 0 en daarmee was escape iui 1 een feit. 6% kans op een zwangerschap bij de poging. Ik hoorde bij de 94% waar het niet bij lukt. Frusterend, stom maar ook realistisch. Ik ben positief gezien nooit de uitzondering op de regel en al helemaal niet in mijn proces om zwanger te worden. Daar lijk ik juist op de negatieve manier de uitzondering van de regel te zijn. Alle statistische gemiddelden gingen tot nu niet voor mij op. Waarom zou ik nu dan ineens bij die 6% horen waarbij het wel goed zou gaan?
De eerste kleine echte signaal kwam gisterenavond. Daarna niks. Het tweede echte signaal kwam vanmorgen. Daarna uren weer niks. Het derde signaal kwam aan het eind van de middag. Daarna weer niks. Laat nu dan ook maar mijn menstruatie echt doorbreken. Dan kan ik de eerste naald weer in mijn buik zetten. Kan ik me weer richten op een nieuwe kans. Dit halve gedoe geeft juist onrust. Geeft stiekem toch nog hoop al weet heel mijn verstand dat dat er niet is. Laat het nu maar gebeuren dan kan ik morgen bellen voor de uitgangs-echo van hopelijk icsi poging 1. De eerste en hopelijk ook meteen de laatste!
men... wat een respect voor jouw doorzettingsvermogen. En dat zál beloond worden, echt waar!!! One day.... loop jij achter die kinderwagen!
BeantwoordenVerwijderenLieve Femke, wat lijkt me dat een moeilijk moment. Door zo'n vriendelijke vraag wordt je weer even keihard met je neus op de feite gedrukt.
BeantwoordenVerwijderenHopelijk heb je snel zekerheid en kan je weer vooruit gaan kijken.
Sterkte lieverd!
Dank je wel meiden!
BeantwoordenVerwijderen