maandag 24 mei 2010

Loslaten wat nog niet lukt


"Doe mij maar een roseetje en een biefstuk medium rare" zeg ik tegen de serveerster.
Als zij wegloopt leg ik aan vriendin M uit dat "ik er nu nog maar even van geniet want als ik zwanger ben mag het niet meer. Ik wil in de wachtweken niet meer steeds nadenken over wat ik wel en niet mag eten. Het kan nog wel 6 maanden duren voordat ik zwanger ben."

Het voelt goed om op deze manier te leven. Ik voel me niet schuldig maar juist ontspannen.
Ondanks dat ik een keer gesjoemeld heb door op "het klachtenlijstje" te kijken lukt het me veel beter om dat soort statistieken los te laten. Ik heb geen zin om de hele dag door na te denken of het wel/ niet gelukt is en ieder kriebeltje/ krampje te analyseren. Ondertussen denk ik wel 30x per dag aan de mogelijkheid dat ik zwanger ben. Ik kijk nerveus op het wc papiertje bij het bezoekje aan het kleinste kamertje en fantaseer dat ik zwanger onder de douche sta en over mijn toekomstige vakanties. Het lukt me nog niet helelmaal om er helemaal niet mee bezig te zijn.
En toch ben ik deze er echt anders mee bezig dan de andere keren. De teleurstelling zal net zo groot zijn maar ik heb ik ieder geval de afgelopen 2 weken geleefd zoals ik wil leven en dat voelt goed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten