zaterdag 22 mei 2010

In wachtstand 2


Ik draai me nog even om en droom wat verder. In de verte hoor ik vogels fluiten en als ik mijn ogen een ienimienie beetje open doe zie ik mijn wake-up-light-wekker een beetje licht verspreiden. De dag is begonnen. Dag 9 na mijn eisprong.

De laatste dagen kan ik alleen maar aan het proces in mijn buik denken. Ik wil er niet mee bezig zijn en het juist loslaten. Dat ging best goed tot een paar dagen geleden.
Stom als ik ben pak ik mijn lijstjes (jaja, ik hou lijstjes bij) met "klachten" na mijn eisprong. Ik kijk bij dag 9 van de vorige maanden en zie dat dit ooit de dag was dat ik mijn eerste druppel bloed verloor.
Zucht, dit wil ik eigenlijk helemaal niet weten. Nu moet ik van mezelf steeds weer elke wc-papiertje gaan onderzoeken op bloed. Het enigzins losgelaten gevoel is nu wel helemaal weg.

Ik gooi alles naast mijn bed op de grond, ga liggen, trek de dekens om me heen en luister naar de vogels. Ik droom weg. Ik stel een beeld voor van mij met een kindje. We zijn bij vriendin M en onze kindjes spelen samen in haar woonkamer. Wij kletsen met elkaar en drinken een wijntje. Ik voel de rust weer over me heen komen. Ooit word ik moeder! Ooit is nog een keer rustig om draaien in bed er niet meer bij omdat een klein mensje vindt dat de dag allang begonnen is en we nu echt uit bed moeten komen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten