donderdag 18 maart 2010

Onzekerheid


"Hij beticht me van allerlei zaken die niet kloppen en gebruikt beledigende taal." verteld vriendin M. ""Hij laat een totaal andere kant van zichzelf zien. Mijn vertrouwen is totaal weg."
Hoe moeilijk en pijnlijk het ook is ze heeft het contact met deze donor verbroken. En dat na 2 pogingen… ze had wel een kind van deze creep kunnen krijgen. Hij heeft behoorlijk met vuur gespeeld om zijn ego op te peppen.

Ik ken ondertussen 5 vrouwen waarbij de donor zijn afspraken niet na kwam. Een aantal hebben het netjes geregeld, zoals mijn donor 1. Andere forceren met hun asociale gedrag een contact/ contractbreuk, zoals bij vriendin M.
Maar feit blijft dat deze mannen aan iets enorm groots beginnen en binnen afzienbare tijd zich terug trekken. Waar komt dit vandaan?

Ik heb maanden (zeg maar jaren) nagedacht voordat ik aan zoiets belangrijks begin. Het is een hele verantwoordelijkheid om een kind op deze wereld te zetten. En ook als donor is dat wat je doet. Wat maakt dat mannen toch zo luchtig met zoiets belangrijks omgaan? Als het kind er is dan is er geen weg meer terug. Dan ben je vader ook al heb je geen vaderrol.

Ik huil met vriendin M mee, luister naar de verhalen van andere vrouwen, verbaas me over die donoren en krap mezelf meteen achter mijn oren "Wat als mijn donor ook ineens twijfels gaat krijgen? "

Geen opmerkingen:

Een reactie posten