De rust blijft

Mijn gedachten over het proces waar ik in zit worden rustiger. Ik kom steeds dichterbij het gevoel dat ik misschien wel aan het einde van mijn proces zit. Het idee dat voor mij het moederschap niet weggelegd lijkt te zijn kruipt meer naar de voorgrond. Zo ver zelfs dat ik besloten heb om nog een maand over te slaan. Ik kan geen goede externe reden bedenken waarom ik deze maand over sla. Behalve dan dat ik aan het afvallen ben geslagen. Het is vooral een gevoel vanuit mezelf dat ik rust moet creeren. Dat kan me helpen om er achter te komen wat goed voor mij is. En het voelt niet eng of als een gemiste kans of een verloren maand. Het voelt goed, ik neem mezelf serieus en dat is voor nu het belangrijkste.