Ik schud de dokter zijn hand en bedank hen voor de IUI. We wensen elkaar een prettig weekeind en ik loop naar mijn auto. In de auto overvalt me een somber gevoel. Een mix van sjagerijnigheid, negativiteit en hopeloosheid. Dat gevoel zit er nog steeds. Om het minste en geringste voel ik irritatie en ik ben meer sjagerijnig dan vrolijk. Heel irritant want van nature ben ik blij en optimistisch. De 2 persoontjes op mijn schouders maken overuren om elkaar te overtuigen waarom zijn gevoel toch echt de juiste stemming met zich meebrengt en die andere nergens op slaat.
De IUI is een week geleden en ik kan er eigenlijk niks positiefs over zeggen. De signalen die ik heb die heb ik ook als ik ongesteld moet worden maar ja, ze passen ook bij een beginnende zwangerschap.
Het negatieve gevoel wint het steeds en dat is nou net waar ik in deze sjagerijnige toestand niet op zit te wachten. Ik ben wel toe aan een beetje goed nieuws en een overwinning van het vrolijke persoontje op mijn schouder! Gewoon weer lekker blij en optimistisch zijn, daar heb ik zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten