zaterdag 27 november 2010

Geduld

Mijn ei is geduldiger dan dat ik dat ben. Ik kan nog wat van hem leren. Hij wacht blijkbaar met groeien totdat Hij weer in Nederland is. De dokter zegt dat konijnen dit ook doen. Die wachten met hun ovulatie totdat hun partner in de buurt is. Beetje dubieuze vergelijking, al zou ik graag zo vruchtbaar zijn als een konijn.

De volgende echo staat weer gepland. Een dag eerder dan dat de dokter nodig vindt maar mijn onzekerheid trok hem over de streep om toch met mij mee te gaan. Ontzettend fijn!
De IUI is dus nog niet gepland en ik word langzaam aan toch wel benieuwd wanneer die zal zijn. Mijn ovulatie is normaal nooit zo laat. Stiekem begin ik wel te geloven wat de dokter zegt. Wie weet heb ik een bepaalde connectie met Hem en past mijn lichaam zich aan op zijn afwezigheid. Hoe bijzonder zou dat zijn?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten