zaterdag 16 oktober 2010

Overpeinzing


Echt waar, ik ben heel blij dat de kliniek mij helpt. Ze denken mee en stellen me gerust. Toch vreet er al een paar dagen een onheilspellend gevoel in me. Er zijn geen garanties dat ik met IUI wel zwanger wordt, laat staan binnen hoeveel maanden. Ik ken teveel verhalen van vrouwen die met IUI ook een jaar bezig zijn en een aantal stappen dan over naar IVF. Het idee dat ik nog een jaar moet proberen hakt erin. Ik vind het oneerlijk, onrechtvaardig en frusterend. Ik weet het, bij zwanger worden kun je niet van eerlijkheid of rechtvaardigheid spreken maar toch voelt het zo. Ik wil heel graag aan de beurt zijn en niet weer de persoon zijn die hoort dat iemand zwanger is.

Mijn gevoel over deze poging is dus niet positief. Ik ben al bezig met het uitrekenen van de ongeveer-datum voor de volgende poging. Zet strepen in mijn agenda zodat deze dagen leeg blijven. Met pijn in mijn hart. Ik ben toe aan een positieve zwangerschapstest, aan ochtendmisselijkheid en kilo's aankomen. Ik ben toe aan moeder worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten