Dan ook dit maar een stukje vroeger

Mijn cyclus is een zooitje. Hij doet waar hij zin in heeft. Of is het "zij doet waar ze zin in heeft?" Dat zou wel logisch zin. Ze is net zo eigenwijs als een vrouw. De ene keer is ze te vroeg en de andere keer te laat.
Maar goed, ik weet even niet meer zo goed wanneer ik mijn eisprong kan verwachten. Daarbij geeft mijn lichaam eerder signalen af dat mijn ei gaat vallen dan dat de testen dat aangeven. En daar word ik weer knetter onzeker van.
Hij snapt me. Helaas zijn onze agenda's vol en is het maken van een afspraak een heel gedoe. Zelfs 2 weken voor de valdatum is het passen en meten.
Vanavond komt hij. Veelste vroeg als ik de statistieken moet geloven. Gelukkig kan hij donderdag ook. Weer te vroeg maar dichterbij de statistiekdatum. Misschien lukt het hem om vrijdag een gaatje te vinden. Dat zou ideaal zijn.
Deze maand doe ik het dus maar eens helemaal anders. Wie weet is de truc om vooral naar mijn lichaam te luisteren en niet op de testen te focussen.

Wat... nu al?

Met verbazing kijk ik naar het papiertje in mijn handen. Er zit bloed op. Ik hoef hem niet eens dicht bij mijn ogen te houden, ik zie het zo al heel goed zitten.
Ik gooi het papiertje in het toilet en begin te tellen.
"Donderdag 8, vrijdag 9 dan is het nu dag 10 na mijn eisprong."
Het valt me rauw op mijn dak. Het laatste wat ik had bedacht was dat mijn menstruatie vandaag door zou breken. Veelste vroeg naar mijn idee. Ik verwachtte hem pas dinsdag. Over 4 dagen dus.
Mijn hoofd maakt overuren. Waarom heb ik in godsnaam deze maand een cyclus van maar 24 dagen? Waarom breekt hij na het plassen door? Waarom ben ik niet zwanger?

Later op de dag pak ik een flesje bier uit de koelkast. Voetbal kijken doe ik toch liever met een biertje in mijn handen. En bij de Editors en MUSE drink ik nog een paar biertjes. Ik hoef me niet schuldig te voelen. Ik kan gewoon de dingen doen waar ik zin in heb. Laat ik dat dan maar als troost zien.

Voorbereidingen

"Joh, je kan ze alles vragen. Ik zou die kans met 2 handen aangrijpen" zegt vriendin MM.
"Wie weet hebben ze een gouden tip" zegt vriendin K.
"Maar ja, wat vraag ik dan?" Ik vind het lastig om de juiste vragen te bedenken" antwoord ik en sta op. Met een schrijfblok en pen schuif ik weer aan tafel.
Met zijn 3e bespreken we de onderwerpen die ik kan vragen. Van de inseminatie tot baarmoederhalsslijm. Van hormonen tot de voordelen van IUI. Van eileiders tot zaadvriendelijk glijmiddel.
Binnen een half uur staan er een rits vragen op papier. Ik weet niet of ik ze allemaal ga stellen maar ik kom over een paar weken in ieder geval goed voorbereid op mijn afspraak bij de kliniek aan.

Ze worden op de proef gesteld

Het zwemmend goud is als het goed is al een dag of 5 op zijn plaats van bestemming. Als het goed is want echt vlekkeloos verliep het niet.

Hij trekt de deur achter zich dicht en ik ren naar boven. Ik draai het potje open en probeer zo goed en kwaad als ik kan het zwemmend goud in mijn spuit te krijgen. Opgelucht dat het meeste erin zit stop ik de spuit in mijn bh en sta op om mijn bed inseminatie-klaar te maken.
Trrriinngg…. mijn huisbel!
"Zou Hij het zijn? Zou Hij iets vergeten zijn?"
Ik ren naar beneden en trek de deur open.
"Goedenavond mevrouw, u hebt een Nee-Nee sticker op uw deur zitten maar ik wilde u toch dit geven." de meneer voor de deur stopt een flyer met Femke Halsema erop in mijn handen.
"U gaat overmorgen toch wel stemmen?" vervolgt hij zijn verhaal.
Verbouwereerd antwoord ik met een "Ja en ik weet ook al op wie"
"Goed zo mevrouw, fijne avond nog." en de meneer loopt weg.

Ik ren weer naar boven. In een sneltreinvaart leg ik het kussen halverwege mijn matras, trek mijn broek uit, ga liggen, duw het kussen onder mijn billen, zap de tv aan en pak het spuitje uit mijn bh.
Ik breng het spuitje in en duw hem beetje bij beetje leeg. Heel rustig, ik neem de tijd.
Nadat hij leeg is kijk ik op de klok, de 15 minuten wachten zijn begonnen.
Na 4 minuten kijk ik weer. Na 6 minuten weer. Na 10 minuten weer. Na 13 minuten weer en dan ik hou het niet meer. Ik wil niet meer met mijn benen omhoog liggen, ik wil gewoon met mijn benen onder mijn kont op de bank zitten.
Ik trek langzaam het spuitje eruit en schrik. Ik heb het spuitje helemaal niet leeg gespoten. Er zit nog bijna zoveel in als toen ik ging liggen. Ik stop hem weer terug en spuit hem nu wel echt leeg. En ja hoor, mijn benen gaan weer omhoog en ik kijk redelijk geirriteerd op de klok. Weer 15 lange minuten in een ongemakkelijke houding tv kijken.
De gedachtes de dagen erna zijn niet hoopgevend. Het zou wel een enorme toevalstreffer zijn als ik nu zwanger ben. Natuurlijk het kan maar het is realistischer dat het niet zo is! De tijd zal het leren.

Een andere stap vooruit

"En wat is de naam van uw partner?"
"Nou, die heb ik niet. Ik wil met een donor zwanger worden"
"Oh…. uhm, dus dan laat ik dat vakje leeg?"
Hij staat al weer bijna 2 weken in mijn agenda en het duurt nog een week of 5 voordat die bladzijde een hele week zichtbaar is.
Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en gebeld met een kliniek. Wie weet hebben zij gouden tips zodat ik snel zwanger ben.
De aardige telefoniste zegt "dan staat de afspraak en mevrouw, uw donor hoeft nog niet mee te komen."
Fijn want dat wil ik Hem ook niet meteen aan doen.

Dat moest er even uit

Oef, mijn hoofd doet pijn en rijden is niet waar ik nu het meeste zin in heb. Ik stap toch de auto in, de zwarte wolken overtuigen me dat fietsen geen goed idee is.
Ik denk terug aan de avond en nacht ervoor. Het kletsen was zo gezellig dat ik maar niet naar huis wilde gaan, de biertjes smaakte goed, de mensen waren interessant en het zoenen was heerlijk. Het werd laat, veelste laat en ik wist dat dit een zware dag zou worden. Maar dat is goed. Dit moest eruit. Ik wilde even aan niks denken en lekker onverantwoordelijk bezig zijn.
Ik rij weg en de mist in mijn hoofd trekt op. Ik glimlach. Ik kan er weer tegenaan!