maandag 22 februari 2010

Een extraatje


"Ja, ik ben bijna zover om mee naar de metro te gaan" Ik kijk ongeduldig naar het ovulatiestickje. Hou hem nog iets dichter bij mijn ogen en zie eigenlijk niks. Zelfs als ik mijn ogen tot spleetjes knijp.
Ik sta op en gooi het stickje de prullenbak in.
Dit ritueel herhaald zich 3 dagen lang. Ook op de dag dat mijn eisprong zou moeten zijn. Ik begrijp er niets van. Zou mijn ovulatie ook een jetlag hebben?
Om het zekere voor het onzekere te nemen sms ik Hem. Hij kan maandagavond. Ik ook.
Net voor zijn komst zie ik een vaag 2e streepje op de stick. Is het er echt? Of is het mijn wens? Maar ja, om de boel weer af te blazen is ook zo wat. Dus Hij doet zijn ding en ik daarna ook. Dat lijkt iedere keer wel moeilijker te worden. Het loopt terug, de hoeveelheid is net voldoende en ik kan maar niet de juiste "spuittechniek" vinden maar "het" zit erin. De 2 wachtweken zijn begonnen…. 2 lange weken!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten