Door de keuze te maken om te stoppen met pogingen en met donor 3 is mijn leven in een ander vaarwater terecht gekomen. Op dit moment in een vaarwater waar geen kinderen in lijken te springen.
In de afgelopen maanden heb ik me verdiept in pleegzorg. Vol enthousiasme maar heb uiteindelijk met een kater het plan voorlopig naast me neergelegd. Een kind mag niet meer dan 2 dagen per week naar de opvang en dat is als alleenstaande vrouw lastig te realiseren omdat er natuurlijk wel brood op de plank moet komen. Via twitter lieve reacties en hulp gehad. Heel fijn om te merken dat mensen meeleven en meedenken.
Ik ben nog aan het nadenken of pleegzorg in de toekomst mijn weg wordt of dat er een ander pad voor me uitgestippeld is.
Sinds dat ik mijn kinderwens losgelaten heb voel ik dat mijn leven weer alle kanten op kan. Het gaf bij mij de doorslag om een hond te nemen. Al maanden was ik daar over aan het nadenken, zag vooral bezwaren en vergat te kijken naar wat het mij en de hond op zou leveren. De komst van Nora heeft mijn leven verrijkt. Wat kun je snel van zo'n beestje houden! En zij van mij.
Daarnaast wandelen er af en toe wat mannen door mijn leven. Geen blijvertjes maar ik heb leuke inspirerende contacten en bijzondere ontmoetingen. Het besef dat ik graag een relatie wil is daardoor meer aanwezig. Ik geniet van de contacten en zie wel waar het schip strandt. Het maakt in ieder geval wel dat mijn leven in beweging is.
En nu is het vakantie... de zon schijnt.... de hond ligt te slapen.... en ik voel me gelukkig. Blij met wat ik wel heb en wetend dat er van alles in mijn leven kan komen. Ik kijk er naar uit.
Laat die zon dus maar lang schijnen, het voelt heerlijk om gelukkig te zijn!
