De tijd vliegt voorbij zonder dat ik bijzonder nieuws te vertellen heb. Ik kreeg keurig na 12 dagen de eerste menstruatie signalen en mijn eisprong kwam daar weer 12 dagen na. Precies aan het einde van mijn weekeindje weg dus hij is stilletjes voorbij gegaan. Prima want een maand rust zal me goed doen. Even de focus op andere zaken dan mijn lijf.
Het verbaasde me dat ik deze keuze kon maken zonder pijn in mijn buik of onrust. Ik ben daarin zoveel verder dan een jaar geleden. Toen wilde ik kost wat kost een poging doen. En laten we eerlijk zijn.... dat heeft mij ivf poging 2 gekost. Niet dat deze een jaar geleden plaats vond. Een jaar geleden was ik nog zwanger.
Het verbaasd me dat ik in binnen een jaar tijd zonder angst durf te denken aan een eindpunt. Dat ik lijk te accepteren dat een biologisch kindje misschien niet voor mij weggelegd is. Dat ik misschien wel nooit moeder ga worden.
Ik had niet verwacht dat ik na 3,5 jaar nog steeds kinderloos zou zijn. Maar het is zo. Langzaam aan komt het eindpunt in zicht en deze maand ga ik ervaren hoe het is om even niet met mijn cyclus bezig te zijn. Een maand de focus op andere zaken. Even gewoon leven in het hier en nu.
woensdag 27 februari 2013
zaterdag 2 februari 2013
Verandering
Ineens zijn ze er weer, de wachtweken. Hij en ik konden maar 1x afspreken en gelukkig 1 dag voor mijn eisprong. Prima timing dus.
Ondertussen hoor ik regelmatig het goede nieuws dat er iemand zwanger is. Het verbaasd me steeds weer dat ik oprecht blij ben en er geen donker knagend duiveltje zit mee te kijken. Deze zwangerschappen staan los van mijzelf. Dat voelde ik voorheen niet zo. De aankondiging bracht mijn eigen wens en gemis naar de voorgrond. Dat doet het nu niet.
Iets gaat er dus goed met mij in het loslaat proces. Ontzettend fijn. Geen negatieve gevoelens maar gewoon rust en berusting in mijn eigen situatie. Daarbij onderneem ik ondertussen dus wel een poging en zo hou ik toch regie over mijn proces. Niet over de afloop maar wel over of ik een poging doe.
Hij is en blijft optimistisch. Hij denkt dat dit de laatste keer is dat we elkaar op deze manier zien. Het tovert bij mij een kleine glimlach op mijn gezicht. Het is goed dat iemand wel gelooft in een goede afloop. Mijn vele mislukte pogingen hebben mijn optimisme wel wat uitgevlakt. Een positieve vibe van buiten is dan wel lekker. En hij heeft gelijk. Het kan zo maar ineens wel raak zijn!
Ondertussen hoor ik regelmatig het goede nieuws dat er iemand zwanger is. Het verbaasd me steeds weer dat ik oprecht blij ben en er geen donker knagend duiveltje zit mee te kijken. Deze zwangerschappen staan los van mijzelf. Dat voelde ik voorheen niet zo. De aankondiging bracht mijn eigen wens en gemis naar de voorgrond. Dat doet het nu niet.
Iets gaat er dus goed met mij in het loslaat proces. Ontzettend fijn. Geen negatieve gevoelens maar gewoon rust en berusting in mijn eigen situatie. Daarbij onderneem ik ondertussen dus wel een poging en zo hou ik toch regie over mijn proces. Niet over de afloop maar wel over of ik een poging doe.
Hij is en blijft optimistisch. Hij denkt dat dit de laatste keer is dat we elkaar op deze manier zien. Het tovert bij mij een kleine glimlach op mijn gezicht. Het is goed dat iemand wel gelooft in een goede afloop. Mijn vele mislukte pogingen hebben mijn optimisme wel wat uitgevlakt. Een positieve vibe van buiten is dan wel lekker. En hij heeft gelijk. Het kan zo maar ineens wel raak zijn!
Abonneren op:
Posts (Atom)