De hoeveelste poging is dus ook niet gelukt. Belachelijk en stom. De timing was goed en ik zat lekker in mijn vel. Dat zorgde voor een positief gevoel. Beide zeggen blijkbaar niets over de kans om zwanger te worden. Zucht.....
Er rollen wat tranen over mijn wangen. Ik mopper wat. Zap dom langs de tv programma's en kruip iets dieper onder de deken op de bank.
De volgende dag is de somberheid wel weg. Ik kijk weer positief naar het leven. Heb emailcontact met Hem en kijk weer vooruit.
Het opkrabbelen gaat sneller maar het traject drukt zwaarder. Dit ga ik geen jaren meer volhouden. Die gedachte schiet steeds vaker door mijn hoofd maar over de consequenties die daarbij horen wil ik niet nadenken. Dus ik schud hem snel uit mijn hoofd en kijk naar het hier en nu. En naar mijn afspraak met Hem.
Uhh is t geen innestellingsbloeding?
BeantwoordenVerwijderenHelaas.... na 5 dagen was het duidelijk dat he echt een beginnende menstruatie was :-(
BeantwoordenVerwijderenOw dat is heel jammer...
BeantwoordenVerwijderen