woensdag 16 maart 2011

Nou ja zeg


Knetter sjagerijning werd ik ervan. Eerlijk gezegd ben ik er nog steeds sjagerijnig van. De ideale poging is in een vreselijk stomme menstruatie geeindigd. Hoe goed moet een poging wel niet zijn om er zwanger van te worden?
De moed zakt me soms in de schoenen. Het duurt nu al 1,5 jaar en een garantie dat het gaat lukken is er niet. Ik val nu officieel ook buiten de gemiddeldes om een geslaagde IUI te hebben. Na 6x is meer dan 50 % van de vrouwen zwanger. Femke niet, nee die moet er weer eens langer over doen. En niet dat ik voor kies hóór. Ik had bij de eerste ZI poging al zwanger willen zijn. En na de eerste IUI al helemaal.
De tranen zijn nog niet gekomen. De boosheid en frustratie wel. Arme omgeving! Ik heb mijn leerlingen al een aantal flinke donderpreken gegeven en sociaal naar de belevenissen van mijn vriendinnen en familie vraag ik niet. Zit in mijn eigen wereldje te balen.
Dus sorry vrienden, als je een paar dagen niks van me hoort. Ik denk dat ik na het dagje sauna van zaterdag me weer helemaal op jullie kan richten. Tot dan moet je maar niet letten op de donderwolken boven mijn hoofd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten